دکتر اصغر دادبه، حکیم سخندان صاحب نظری است که در میان اقتراحات نظری اش، مفهوم متعالی ادبی- عرفانی«عشق وشهود » با مفهوم عقل و خرد برهانی فلاسفه و منطقیون درهم آمیخته و از آن اکسیر ارزشمندی فراهم آمده که خود بر آن عنوان« خرد عشق» یا « خرد ایرانی» نهاده است . عقل یا خرد استدلالی که محاسبه گر است در نظر دکتر دادبه به درک معنای واقعی زندگی نمی انجامد. لذا به تأسی از شاعر انیس خود خواجه حافظ شیرازی که می گوید ؛
این خرد خام به میخانه بر
تا می لعل آوردش خون به جوش
وی نیزمعتقد است که این خرد یا عقل استدلالی معاش اندیش باید در کوره عشق گداخته شود تا از آن گوهری ناب فراهم آید و طریق حقیقت را فراروی آدمی بگشاید .بنابراین در نظر وی عقل و خرد ناب آدمی که در تنظیم زندگی اهل مداقه و محاسبه است هرگز مطرود و محبوس نمی شود بلکه درهم آغوشی مفهوم متعالی دیگری که در نظر عرفا و شعرای ما به کشف و شهود شناخته می شود، زمینه وصول به حقیقت را فراهم می گردد. این خرد معجون در نظر این حکیم دانای روزگار ما به « خرد ایرانی» تعبیر شده است که نشانه هایی از آن را در حکمت خسروانی یا فلسفه اشراقی شیخ شهاب الدین سهروردی نیز می توان سراغ گرفت چرا که شیخ اشراق، شهود را مرحله عالی تعقل می دانست. وی در مقدمه حکمه الاشراق آورده است؛ «بهترین جویندگان دانش الهی کسانی هستند که هم طالب تاله (=شهود و عرفان) اند، هم خواستار حکمت بحثی (= جهان بینی عقلانی).» دکتر دادبه نیزمقدمه ورود به عالم اشراق و عرفان را در نوردیدن پهنه فلسفه استدلالی و تعقل و تأمل در مبانی برهانی با تکیه بر عقل یا خرد استدلالی می داند .چرا که بدون درک ساحت عقلانی ، در مقام کشف و شهود نیز دچار نقصانیم و از سویی دیگر دریافتهای عرفانی نیز بدون زبان منطق و استدلال قابل عرضه و انتقال به دیگران نیست .
دکتر دادبه، شاعران حکیم ایران زمین را از فردوسی تا حافظ و سعدی، جملگی سخنگویان چنین خرد شهودی می داند که از خرد استدلالی یونانیان بسیار کارگشاتر و مؤثرتر است و از این رو آن را « خرد ایرانی » می خواند. خردی که در نزد حکیم ابوالقاسم فردوسی « خرد بهتر از هر چه ایزد بداد» و« خرد رهنمای و خرد دلگشای » است این خرد است که به ساحت معرفت الله ورودی عمیق می یابد و ذات حضرت حق تعالی را به روشنی ادراک می کند .
دست یافتن به چنین عوالمی از حکمت و معرفت بی شک حاصل موأنست دیرپا ی این حکیم ادب پژوه روزگار ما با دو ساحت حکمت و ادب است که با غواصی در آن بحر بیکران گوهرهای ذی قیمتی از اندیشه های ناب حکمی و ادبی به فرهنگ و ادب این سرزمین ارزانی داشته است .
عمرش دراز باد و سایه اش بر سر فرهنگ این سرزمین مستدام.