به گزارش تابناک هرمزگان ؛تعریف یک زن موفق چیست؟ شاید بتوان این‌طور گفت که هر زنی تعریف مشخصی از موفقیت برای خود دارد. اما برخی از ویژگی‌ها میان بیشتر آنها مشترک است. به طور مثال، می‌توان به پشتکار و احساسات عمیق آنها اشاره کرد. انسان بدون احساس و اشتیاق نمی‌تواند هیچ‌کاری را به انجام برساند؛ حتی اگر در انجامش مهارت و دانش کافی هم داشته باشد. فردی که توانایی خطر کردن داشته باشد و برای خود یک دایره اعتماد ایجاد کند، بدون شک می‌تواند یک قدم جلوتر از دیگران حرکت کند. زنان موفق قدر حمایت‌های اطرافیان خود را می‌دانند. آنها به این حقیقت واقفند که موفقیت‌شان به تنهایی روی نداده است. این اشخاص همچنین به‌خوبی می‌دانند که موانع اجتماعی و فرهنگی هرگز نمی‌تواند جلودار خواسته‌های آنها باشد و قادرند با هوشیاری و زیرکی کامل، در چهارچوب قوانین و محدودیت‌های جامعه خود، دست به کارآفرینی و خلاقیت بزنند.
احتمالا تاکنون در مورد زنان موفق غیرایرانی یا زنان ایرانی ساکن خارج از کشور، همانند مرحوم مریم میرزاخانی یا انوشه انصاری، خبر و مقالات متعددی خوانده‌اید. اما آیا با زنان کارآفرین و پیشگامی که در همین سرزمین زندگی می‌کنند و در راستای ساخت کشوری آبادتر می‌کوشند نیز اطلاعات کافی دارید؟ آیا هرگز نام را شنیده‌اید؟ زنان ایرانی که با پشتکار و عزم راسخ به موقعیت اجتماعی بالا، ثروت و سرمایه‌های انبوه رسیده‌اند کسانی هستند که در همین کشور متولد شده و رشد کرده‌اند و در همین کشور هم مانده‌اند.
زنان کارآفرینی که حتی بعضی از آنها در اطراف محل زندگی شما مشغول به کار باشند و شما آنها را به خوبی بشناسید یا از دید شما فردی ناشناس باشد اما آنقدر در کسب و کارشان موفق‌اند که زندگی خوبی برای خودشان دست و پا کرده‌اند.
تابناک تصمیم دارد برای آشنایی شما با شماری از این زنان موفق در هرمزگان مصاحبه هایی را به صورت سسله وار با این بانوان ترتیب دهد .در این شماره از روزنامه دریا با یکی از آنان آشنا خواهید شد.
سمیه حیدری پوری، زاده ی بندرعباس، بر خواسته از خطه ی جنوب کشور و خاک گرم هرمزگان و متولد سال 1371 است.بانویی خلاق، خوش ذوق و هنرمند که حدود یک سال است در زمینه ساخت جعبه و پاکت های دست ساز فعالیت می کند.او یک سال است که این کار را شروع کرده است اما بل توجه به پیشرفت طی این یک سال و راه طولانی که هنوز در پیش دارد می توان دریافت که چه آینده ی درخشانی در انتظارش است .
در ادامه گفت و گوی ما و سمیه حیدری پوری را می خوانید که از چگونگی ورودش به این حرفه و موفقیتش صحبت می کند.
تابناک:کمی از زندگی قبل از آشنایی با جعبه سازی برایمان بگویید ؟
قبل از اینکه فعالیتم را در این زمینه شروع کنم در محیطی اداری و غیر مرتبط با رشته ی تحصیلی ام مشغول به کار بودم.من فارغ التحصیل کارشناسی تربیت بدنی بودم و متناسب با رشته ی من آموزش و پرورش نیرو میگرفت که من 3 دوره در آزمون استخدامی آن شرکت کردم ولی متاسفانه حد نصابم به آن حد نصابی که باید نرسید و سری آخر هم که برای آزمون ثبت نام کردم در آن شرکت نکردم چون بخشنامه ی جدیدی آمده بود که به جای 10 سال باید تا آخر خدمت در همان شهری که انتخاب می کنید مشغول به کار شوید و به خاطر اینکه من اطراف بندر را انتخاب کرده بودم همچین چیزی برایم امکان پذیر نبود لذا اگر آن را انتخاب می کردم باید قید خیلی از چیز های دیگر را می زدم .سپس تصمیم گرفتم از فعالیت در زمینه رشته ی تحصلی ام دل بکنم و بر خلاف میل با طنی به یک راه دیگر وارد شوم چرا که خانواده ام فرهنگی هستند و من هم به این کار علاقه داشتم اما به اجبار آن را کنار گذاشتم.
3 سال در یک شرکت استارتاپ مشغول به کار بودم که آن شرکت هم به دلیل مشکلات مالی در دی ماه 98 بسته شد.بعد از اینکه شرکت بسته شد من هم بیکار شدم و کاری برای انجام دادن نداشتم؛ همین حین بود که با خودم فکر کردم ای کاش در این 3 سال که کارمند بودم یک حرفه ای را یاد گرفته بودم که حداقل الان بتوانم از آن استفاده بکنم .
تابناک: چه شد که وارد این رشته شده و فعالیت خود را شروع کردید؟
2 3 ماه به همان منوال سابق گذشت تا این که این ایده به ذهن زن برادرم رسید که وارد حرفه جعبه سازی شوم و با مطرح آ« از زبان زن برادرم باعث جرقه ای در ذهن من شد .اول فقط در حد حرف و صحبت و یک ایده برای شروع بود و اصلا فکر نمی کردم وارد این کار شوم اما بعد که کمی در مورد آن تحقیق کردم دیدم در بندرعباس کسی که کار جعبه سازی با درست را اجام دهد نیست به جز یک نفر که به طور محدود این کار را انجام می داد پس جای پیشرفت زیادی داشت . اوایل خیلی برای شروع این کار مصمم نبودم و آن را جدی نگرفته بودم و به چشم یک سر گرمی به آن نگاه می کردم هدفی هم برای آن نداشتم اما به مرور زمان کم کم به آن علاقه مند شدم.
دریا: نظرتان در مورد حمایت از بانوان هنرمند در هرمزگان چیست و آیا اصولا این اتفاق می‌افتد؟
متاسفانه در بندرعباس آن طور که باید از هنرمند چه آقا و چه خانم حمایت نمی شود اما در چند سال اخیر حمایت ها نسبت به گذشته بهتر شده است ولی از نظر من هنوز خیلی راه داریم تا به آن مرحله برسیم که بگوییم ما داریم از هنرمندان حمایت می کنیم .
تابناک: آیا هیچ وقت انگیزه تان را برای ادامه از دست داده اید ؟
بله خیلی، مخصوصا در اوایل شروع فعالیتم .متاسفانه در اوایل شروع فعالیتم یکی از نزدیکانم را از دست دادم و تقریبا 2 تا 3 ماه نتوانستم کار کنم و بعد از این اتفاق دیگر هیچ میل و رغبتی به ادامه کار نداشتم.از طرفی زمانی که من شروع به کار کردم این حرفه و ساخت پاکت و جعبه به صورت دست ساز زیاد مورد استقبال قرار نمی گیرفت؛ من هم بی هیچ پشتوانه مالی شروع به کار کرده بودم تمام هزینه ها را از جیب و از پس انداز های قبل می دادم، به همین خاطر هر چه می گذشت نا امید تر می شدم . با خود می گفتم دیگه ادامه نمی دهم، تا بتوانم نظر مردم را نسبت به این کار و حرفه جلب کنم و در بین مردم جا بیفتد طول می کشد اما خب خوشبختانه ادامه دادم و جا نزدم به یاد دارم روزی را که اولین سفارشم را گرفتم، خیلی خوشحال بودم و ذوق داشتم اولین مشتری ام 12 تا جعبه را طی 2 هفته سفارش داد و همان انگیزه ای شد برای ادامه دادنم .اما خب باز هم مشتری ها کم بودند و 2 تا مشتری در هفته جوابگوی هزینه ای که من برای خرید وسایل کرده بودم نبود .به همین خاطر شروع کردم به جست و جو ی اشخاصی که در بندرعباس در زمینه کیک و شیرینی فعالیت می کردند و با آن ها صحبت می کردم و نمونه کار هایم را به آن ها نشان می دادم تا برای شیرینی و کیک هایشان از جعبه های من استفاده کنند . مدتی را صرف همین کار کردم تا این که توانستم حد اقل هزینه ی خرید مواد را در بیاورم اما هنوز سودی نداشتم نمی شد به آن به عنوان منبع در آمد نگاه کرد.به مرور زمان توسط مشتری ها به دیگران معرفی می شدم چرا که همیشه کیفت برایم مهم بود و همیشه به این اعتقاد داشتم که اگر می خواهی بدانی مشتری از کار تو خوش می آید یا نه خودت را بگذار جای آن مشتری .
تابناک: کمی از خانوادتون بگویید آیا خانواده اهل هنر هستند؟
پدرم باز نشسته فرهنگی و مادرم خانه دار هستند .2 خواهر و یک برادر دارم و من فرزند آخر خانواده هستم .
هر یک از خواهر و برادرانم در رشته های مختلف مشغول به کار هستند که ارتباطی به هنر ندارد اما خواهر دومم تقریبا می توانم بگویم در تمام زمینه های هنری فعالیت دارن و مدارک فنی و حرفه ای هر کدام از آن ها را دارد در واقع بهترین کسی که می توانم در این زمینه از آن الگو بگیرم خواهرم است .
تابناک: بهترین مشوق شما کیست ؟
بهترین مشوق من برادرم بود .او همه جانبه و در همه زمیه ها از من حمایت می کرد و هر کجا کم می آردم یا مشکلی برایم پیش می آمد سریعا وارد عمل می شد و به من کمک می کرد .
تابناک:چه اهدافی برای اینده کاریتان دارید و برای دست یابی به این اهداف چه می کنید؟
در حال حاضر ما یک تیم 3 نفره هستیم که در کنار هم کار می کنیم و همه ی کار ها یعنی طراحی، برش، چسباندن و ... تماما با دست انجام می شود که این مسئله محدودیت هایی را برایمان به همراه دارد . برای مثال در تیراژ های بالا برای قیمت و تعداد به مشکل بر می خوریم.هدفی که برای آینده دارم افزودن دستگاه و تجهیزات بیشتر برای چاپ، برش و .... است که هم بتوانیم سرعت عمل بالایی در کار داشته باشیم و سفارشات عمده را با قیمت مناسب تر قبول کنیم هم تیم سه نفره مان را گسترش دهیم و افراد بیشتری بتوانند با ما همگاری کنند.
تابناک: پیام تان برای بانوان ایرانی/هرمزگانی چیست؟
پیام من به بانوان ایرانی این است که هیچ وقت خودشان را دست کنم نگیرند، بانوان آنقدر توانا هستند که اگر پایش بیفتد می توانند کار های بزرگ زیادی انجام دهند .
تابناک: چقدر هنر را در زندگی موثر می دانید؟
قطعا هر کسی که در یکی از زمینه های هنری فعالیت می کنند تاثیر آن را در زندگی اش می بیند، هنر آرامش را به زندگی هدیه می کند و هرکس هنر را بشناسد صاحب آرامشی وصف نشدنی خواهد بود. بنده به شخصه هنگام کار کردن اولین چیزی که به سراغم می آید همان آرامش است و اصلا متوجه گذر زمان نمی شوم.
تابناک: آیا تحصیلات آکادمیک مرتبط در این زمینه دارید وبه نظر شما اصولا تحصیلات آکادمیک لازمه این امر است؟
خیر، من فارغ التحصیل رشته کارشناسی تربیت بدنی هستم و اصلا معتقد نیستم که تحصیلات آکادمیک لازمه حرفه ای است که در آن فعالیت می کنید .
تابناک: چه افتخاراتی تا حالا کسب کرده اید و در چه نمایشگاه ها و رویدادهای هنری حضور داشتید؟ و چه دستاوردی برایتان رقم زده است؟
بنده این افتخار را داشتم که در نمایشگاه صنایع دستی و حمایت از مشاغل خانگی شرکت کنم و نتیجه ای که این نمایشگاه برای من داشت آشنایی با دیگر هنرمندان هرمزگانی و بیشتر شناخته شدن کار و هنرم بود.
تابناک: قشنگ ترین خاطره در زمینه کاریتان؟
قشنگ ترین خاطره ای که من از کارم دارم یلدای 99 بود، با 2 تا از دوستانم که در زمینه پخت کیک و شیرینی های خانگی فعالیت داشتند تصمیم گرفتیم پک ها و بسته هایی را برای شب یلدا آماده کنیم و مبلغی که از این فروش به دست می آمد را به موسسه خیریه ساحل که حمایت از کودکان سرطانی را بر عهده دارد اهدا کنیم و استقبال آنقدر خوب بود که ما اصلا انتظارش را نداشتیم. به دلیل محدودیت زمانی توانستیم پک و بسته های محدودی را آماده کنیم ولی استقبال آنقدر زیاد بود که بعد از تمام شدن پک ها مشتری ها بدون خرید کردن مبالغ را به حساب خیریه واریز می کردند و به نظر من این بهترین خاطره ای بود که من می توانستم در این یک سال داشته باشم .
تابناک: فکر می کنید تاکنون زن بودن مشکلی برای پیشرفت در کارتان ایجاد کرده است؟
چون کار من در حال حاضر محدود به خانه است و در خانه کار می کنم تا به امروز با مشکلی در این خصوص مواجه نشدم اما در آینده اگر بخواهم کارم را گسترش دهم قطعا این مسئله تاثیر گذار خواهد بود.
تابناک: آیا تا به‌حال تجربه برپایی نمایشگاه در شهر های دیگر و یا خارج از کشور را داشته اید؟ اگر جواب شما بله است از تجربه حضور در آن نمایشگاه ها برایمان بگویید
تابناک: صحبتی یا خواهشی از مسئولین شهر دارید چه کسی چه چیزی؟
خواهشی که از مسئولان دارم این است که مکان های بیشتری را برای آموزش و کار های ما اختصاص دهند، نمایشگاه های بیشتری که مختص به فروش محصولات دستی و خانگی باشد برگزار شود. نمایشگاه های محصولات دست ساز خیلی کم برگپزار می شود و از توجه کمی از سوی مسئولین برخوردار است به نظر من مسئولین امر باید تموکز بیشتری روی این موضوع داشته باشند .
تابناک:وقتی در جایی از شما تعریف می کنند یا به عنوان یک بانوی موفق از شما نام برده میشود چه حسی به شما دست می دهد ؟
در یک سالی که کارم را شروع کردم آنقدر مورد لطف اطرافیان و مشتریانم قرار گرفتم که در آن لحظه اول خدا را بابت این موهبتی که به من داده شکر می کنم و بعد یک خوشحالی و حس رضایت از خودم دارم که کم نیاوردم و ادامه دادم .
تابناک: به نظر شما زندگی کردن بدون هنر به چه معناست؟
وقتی زندگی ام را قبل و بعد این کار مقایسه می کنم می بینم که هنر چه تاثیرات مثبتی را در زندگی ام داشته و در وهله ی اول همان حس آرامش و شادی است که به سراغم آمد و قطعا کسی که کارش با هنر تلفیق شده باشد بیشتر این 2 را در زندگی اش حس می کند و بالعکس زندگی بدون هنر تاریک و کسل کننده است .
تابناک: از نظر شما هنرمند به چه کسی گفته می شود؟
هنرمند کسی است که بتواند هر روز یک اثر جدید و زیبا خلق کند، کسی که محدود به یک مکان و زمان نباشد ، محدود به تعدادی طرح های از پیش تعیین شده نباشد.
حرف اخر....
آخرین حرف من درخواستی از مسئولین است که نمایشگاه ها و سمینار های خیلی بیشتری برگزار کنند که کارهای ما بیشتر شناخته شود چون آن هایی که مانند من در خانه فعالیت می کنند واقعا مورد کم لطفی قرار گرفته اند. اگر نمایشگاه های بیشتری برگزار شود و مکان هایی برای فروش داشته باشیم، کار ما بیشتر شناخته می شود و فروش بیشتری نیز خواهیم داشت و این موضوع قطعا روحیه ی ما را برای ادامه کار بیشتر خواهد کرد.
با اینکه نقش زنان در مدیریت کمتر دیده میشود اما باید اذعان داشت که در تولید ملی نقش بسزایی دارند و باید این نقش جدی‌تر گرفته شود. باید بپذیریم بدون حضور زنان در جامعه نمی‌توانیم جایگاه مناسبی را در سطح جهان به دست بیاوریم. از این‌رو، زنان موفق سرمایه‌های ملی بشمار می‌روند.
انتهای پیام/9063