استان خوزستان با همه ی کسوت و سابقه اش در پذیرش مدرنیته و گذراندن دوران پیش از کشف نفت و دوران ده ها ساله ی کشف نفت و علی رغم تنوع فرهنگی و قومی که در ساختارهای مدرن یکی از ابزارهای توسعه است. متاسفانه همچنان در اندر خم کوره راه هایی گرفتار شده است که برای رسیدن به توسعه متوازن نهایتا مسیرهایی بن بست هستند .
اینکه چرا این استان زرخیز با این همه ظرفیت های مادی و نیروی انسانی جوان به اینجا رسیده است بحثی کلان و فراتر از این مقال می طلبد اما ذکر مسائلی که در شرایط فعلی سیتمهای اجرایی استان با آنها دست به گریبان هستند ضروری است.
در استان خوزستان به نسبت استان های دیگر شاید بتوان گفت بیشترین تعداد نشریه چه از حیث الکترونیکی و چه از حیث کاغذی منتشر می شود که این ظرفیت هم قطعا یکی از مهترین بازوهای تفکر سیستمی و توسعه محور است و اینکه چرا در اینجا نقش معکوسی دارد و مانع توسعه شده است هم بحثی مهم و دقیق می طلبد.
نشریات در خوزستان (به جز تعدادی انگشت شمار که بسیار قابل تقدیر و شایسته ی احترام هستند و در صورت بندی این مقال لحاظ نمی شوند) معمولا سه دسته هستند.
یک دسته که شأن سازمانی دارند که برای توجیه و ارائه ی گزارش عملکرد و اهداف سازمانی نهادها و ادارات هستند و شاید در بسیاری از موارد هم بخاطر نقش راهنمای مخاطب سازمانی خود مفید باشند . این دسته از نشریات موضوع بحث ما نیستند.
دسته ی دوم نشریاتی هستند که شأن حزبی و جناحی دارند که تلکیف این گونه نشریات هم در مواجهه با امور جاری کشور و استان کاملا مشخص است و همه چیز را از مجرای منافع سازمانی و گروهی خود رصد و تحلیل می کنند؛ که بخاطر رشد آگاهی عمومی نیازی به تشریح عملکرد آنها نیست .
دسته ی سوم هم نشریاتی هستند که یک سری افراد و یا گروههای فعال در معادلات و یا بهتر بگوییم معاملات اجتماعی آنها را ایجاد کرده اند که طبیعتا هدف از ایجاد آن ها هم برای تسریع در امور چانه زنی و معامله بر سرمنافع شخصی و یا آن گروه خاص است.
این صورت بندی مطرح شده برای فعالیتهای رسانه ای در حوزه ی فجازی هم صادق است و لذا وقتی که نشریات را بررسی می کنیم طبیعتا منظور ما را از رسانه های مجازی هم در بر می گیرد.
وقتی به این جامعیت رسانه ای در استان خوزستان و سطح کلان تر در کشور نگاه می کنیم خیلی زود متوجه می شویم که داده های تولید شده در رسانه ها معمولا از چه جنسی است و وقتی که دقیقتر بررسی می کنیم می بینیم که نشریات دسته های دوم وسوم یا درگیر چانه زنی برای تصدی فلان فرد در فلان جایگاه اداری و اجرایی هستند و یا در گیر تخریب و به حاشیه راندن بهمان مدیر اجرایی تا با حذف ایشان نیروی هماهنگ با منافع خودشان را جایگزین کنند یا به این واسطه به انبار سازمان مطبوع آن مدیر بزنند و کالایی به غنیمت برند .
نکته ی جالب در بررسی این گونه نشریات خصوصا دسته ی سوم این است که معمولا به صورت نامنظم و بسته به نیاز مالک نشریه و جلو گیری از لغو امتیازمنتشر می شوند و همه ی مطالب آن را می توان در دیگر نشریات هم عرض هم دید که از سایت ها و خبرگزاری ها کپی می شوند و فقط آنجایی را که باید برای چانه زنی کار بکنند با یک تیتر شاخص و شلوغکاری آماتورگونه با دانش رسانه ای بسیارضعیفی تولید می کنند که طبیعتا این رویکردها نمی تواند منجر به جذب مخاطب شود اما صاحبان این نشریات همرچه که در تولید محتوا و فعل رسانه ضعیف باشند در چانه زنی کارکشته و کارآمد هستند لذا با همین نشریات بی مخاطب و بی محتوا کار خودشان را هم پیش می برند که نهایتا محصول این فعل و انفعالات عدم توسعه و یا توسعه ی نامتوازن منجر می شود که فساد و رانت و ... را در دل خود دارد .
برای این که کلیات گفته شده را بهتر درک کنیم یک مصداق عینی رامطرح می کنیم .
تقریبا یک سال از حضور آقای بهرام نیا در رأس مدیریت حمل ونقل جاده ای خوزستان گذشته است که هر روز و هرهفته شاهد تلاش و چانه زنی های قلم به مزدهای مواجب بگیر برای تخریب این مدیر اجرایی و به حاشیه راند ایشان هستند تا همان گونه عرض شد شاید بتوانند توشه ای برای خود چینند .
اولا یکسال زمان خیلی زیادی برای سنجش عملکرد مدیریتی یک مدیر اجرایی نیست و نمی توان فعلا خیلی دقیق موضاعات عملکردی را بررسی کرد اما ای کاش رسانه های زرد و افراد قلم به مزد صبر می کردند و حداقل بعد از یکسال شمشیر را از رو می بستند نه اینکه از همان روز اول خود را به آب و آتش بزنید .
هرمدیری که در هرجایی مشغول بکار می شود علاوه بر برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت با یک سری موارد اورژانسی هم مواجه موی شود که مدیرکل حمل و نقل جاده ای خوزستان همک از این قاعده مستثنی نیست و اگر عملکرد مدیر این مجموعه در مواجهه با موارد اورژانسی و یا اجرای برنامه های کوتاه مدت که برای این زمان یکساله طراحی کرده بود را بررسی کنیم می فهمیم که اگر درکنار استاندار خدوم و تلاشگر استان ایشان را موفق ترین مدیر اجرایی یکسال گذشته بنامیم بیراه نرفته ایم چرا که علاوه بر موفقیت در اجرای راهبرد های کوتاه مدت در بحث سیل و مدیریت این بحران در حوزه ی حمل و نقل جاده ای که شاهرگ اقتصادی کشور را به سایر مناظق وصل می نماید نه تنها هیچ مشکلی پیش نیامد بلکه همه چیز به بهترین شکل ممکن پیش رفت ومدیریت شد . ویا اینکه تنش هایی که معمولا در سازمانهای دیگر بخاطر لحاظ نمودن سلیقه های قومیتی وجود دارد را به دلیل استفاده کردن از ظرفیت های کارشناسی کارکنان مجموعه برای تمامی پستهای سازمانی بدون در نظرگرفتن مسائل قومی را به کمترین میزان ممکن رسانده است که این امردر کمک به بازدهی بالای سازمان نقش بسیار تعیین کننده ای داشته است.
موارد مثبت برای اثبات کارآمدی مدیریت حمل ونقل جاده ای استان در یکسال گذشته بسیار است که برخی را شرح دادیم ولی بتا همه ی این موارد و همه ی اقدامات ارزشمندی که برای حمل ونقل جاده ای در یکسال گذشته صورت گرفته است اما متاسفانه شاهد دست اندازی عده ای قلم به مزد و مواجب بگیر دلالان اقتصادی و سیاسی به ساحت انصاف و انسانیت هستیم که از هیچ کوششی برای رسیدن به منافع شخصی و گروهی خود کوتاهی نمی کنند؛ اگرچه مردم سره را از ناسره تشخیص می دهند و هیچ وقت اهمیتی به این اراجیف و رسانه های زرد ننهاده اند .
درپایان امیدوارم همه ی مدیران ودست اندرکاران اموراجرایی استان مثل مدیرکل جوان وموفق حمل ونقل جاده ای خوزستان توجهی به این حاشیه سازیها نکنند و تنها و تنها با خدمت به مردم شایسته ی استان خود را اثبات کنند نه با جلب رضایت دلالان رسانه ای .
