عادل جعفرموحد
در چند هفته اخیر، افتتاح موزه فوتبال آذربایجان به عنوان اولین موزه فوتبال کشور مورد توجه وسیع رسانه ها قرار گرفت و به عنوان یک حربه تبلیغاتی مورد بهره برداری عده ای خاص قرار گرفت. این موزه در بدترین مکان ممکن و با کمترین امکانات افتتاح شد تا به جز کسانی که تجلیل شدند، مابقی مدعوین انگشت حیرت به دندان بگزند.
آئین افتتاح این موزه و مراسم تجلیل به شکلی بود که انتظار می رفت با یک موزه پرو پیمان مواجه شویم اما بعد از مراجعه آنچه دیدیم تاسف بار و تعجب انگیز بود. تعدادی توپ و عکس و ابلاغیه که اسم پر طمطراق "اولین موزه خاورمیانه" را هم یدک می کشید. بی شک اگر قرار بود چنین موزه ای را در شهرهای دیگر نیز افتتاح کنند دورافتاده ترین شهرهای کشورمان هم از پس کار بر می آمدند چه برسد به شهرهای بزرگ دیگر کشورها!
موزه بایستی نشانگر قدمت، فرهنگ، تاریخ و عظمت موضوع باشد نه اینکه با قرار دادن نامه های بی اهمیتی همچون ابلاغیه برگزاری مسابقه توسط فلان شخص به یک "کاریکاتور از موزه" تبدیل شود!
با نگاهی گذرا هم می توان به عمق فاجعه پی برد.
مدارک و اسنادی در موزه قرار داده شده که مربوط به ابلاغیه هایی است که حاج جواد ششگلانی رییس فعلی هیئت فوتبال استان صادر نموده است. حال یا آقای رییس عتیقه شده اند و ما خبر نداریم یا متولیان موزه چیزی از موزه و ماهیت آن نمی دانند!
توجیه ناپخته آقایان در خصوص تعجیل در راه اندازی شلخته و بدسلیقه موزه که «چون می خواستیم اولین باشیم و ...» حال آدم را بد می کند. تا کی میخواهیم ندانم کاری هایمان را در پوشش «شهر اولین ها» پنهان کنیم؟ برای هر اشتباهی چماق «شهر اولین ها» را بالای سرمان به پرواز در می آورند. چرا به جای «اولین ها» سعی نمی کنیم «بهترین ها» باشیم؟
به نظر می رسد علاقه دوستان در شورای اسلامی شهر برای دیده شدن و تبلیغات زودرس انتخاباتی برای مجلس شورای اسلامی دلیل اصلی راه اندازی چنین موزه ای باشد. این که یک منطقه شهرداری راسا اقدام به راه اندازی موزه کند از آن اتفاقات نادری است که فقط می تواند در تبریز رخ دهد. با وجود سازمان عریض و طویل ورزش شهرداری تبریز تحمیل خودخواسته ی چنین هزینه هایی بر شهرداری مناطق، چه توجیهی می تواند داشه باشد جز اینکه "خودنمایی" و "من هستم" مدنظر باشد؟
شهرداری منطقه 6 و شهردار محترم این منطقه هزینه هایی را که بایستی برای رفاه حال مردم صرف کند در حوزه ای استفاده کرده که به نوعی اصلا ارتباطی به شهرداری ندارد!
شهردار محترم و دوستانش یا بازی خورده اند یا برای دیده شدن، ما و مردم را بازی داده اند!
دعوت از میهمانان عالیقدر! از لندن و حتما از دیگر شهرهای اروپا، آمریکا و ... در حیطه وظایف کدام شهرداری است که ما خبر نداریم!
این که برای یک "ایده" چنین اهمیتی قائل شوند در جای خود امری بسیار پسندیده است ولی قابل قبول نیست که با ندانم کاری و تضییع حقوق شهروندان از اقوام ایده پرداز نیز با اهدای هدیه و لوح یادبود و تندیس و ... تقدیر کنیم. هزینه این هدایا از جیب چه کسانی پرداخت می شود؟
تبدیل کاربری مکانی که پیش از این با صرف میلیاردها ریال به عنوان رستوران، باشگاه، سالن، و ... مورد استفاده قرار می گرفت چه توجیهی می تواند داشته باشد؟ تکلیف کسانی که از این امکانات استفاده می کردند چه می شود؟
آیا جز این است که شهرداری با این کار دست به حیف ومیل بیت المال زده است؟
شنیده بودیم که شهرداری ها عادت به اختراع دوباره چرخ دارند ولی نمی دانستیم که این استعداد! چه میزان هزینه ای به دنبال دارد.
البته زمانی که شهرداری مرکز با صرف میلیاردها تومان خیابان های اصلی را با نرده های آهنی به دو نیم
می کند و سپس با صرف میلیاردها تومان یا ریال آنها را بر می چیند و با صرف میلیاردها ریال یا تومان دوباره نرده کشی مدرنی (رینگ) علم می کند، باید که مجموعه های زیر دستی هم چنین دنبال روی بالا دستی ها باشند و دست به حیف و میل زنند!
کسی نیست به این آقایان بگوید شما به کارهای اصلی خود بپردازید. آیا رسیدگی به وضعیت اسفناک محلات از نظر تنظیف، آسفالت و ... چنین اجازه و فرصتی را به شما می دهد که بودجه منطقه تان را صرف چنین کارهایی کنید؟
در چند روز اخیر، برخی از دوستان نیز که شاید سروسری با گردانندگان موزه دارند در اقدامی پیشگیرانه اقدام به نظرخواهی(!) از کسانی نموده اند که در مراسم از آنها تجلیل شده است! کم کسی را سراغ داریم از مراسم و برنامه ای انتقاد کند که خود از تقدیر شدگان آن مراسم باشد!