نویسنده: علی ترکاشوند شهردار کرج
بر کسی پوشیده نیست که شرایط اقتصادی کشور بر اثر تحریم های ناعادلانه و همچنین برخی سوء مدیریت ها طی سالیان اخیر در سراشیبی رکود قرار گرفته و کار تا جایی پیش رفت که برخی نهادها حتی قادر به پرداخت حقوق و مزایای کارکنان خویش نباشند و اینکه در چنین کارزاری چه شرایطی برای مردم ایجاد شد و چندین هزار کارگر از نان خوردن افتادند نیز به درستی مشخص نیست!
اما به راستی علت آسیب پذیری شدید شهرداریها و دیگر نهادهای دولتی از شرایط موجود اقتصادی چیست و چرا این مجموعه ها در کمترین زمان ممکن در برابر «رکود اقتصادی» و «کمبود نقدینگی» کمر خم کرده و خود را تسلیم کردند؛ آیا غیر از این است که اقتصادهای ملی و شهری در ایران به شدت وابسته به درآمدهای نفتی می باشند و تمام وزارتخانه ها و دیگر ارگان ها به نوعی با دریافت تنخواه از بودجه های حاصل از فروش نفت و گاز نسبت به رتق و فتق امور همت می گمارند.
حال آنکه آب و نان اصلی در تقویت مثلث «صنعت، تولید و کشاورزی» و گرایش به سمت صادرات کالاها و خدمات نهفته است و مسیر توسعه همه جانبه کشور نیز از مسیر عزم ملی و مدیریت جهادی عبور می کند و مادامی که تمام نهادهای خدمت رسان جیره خوار بودجه های نفتی باشند، نمی توان به خروج از بن بست کنونی امیدوار بود و همچنین شرایط برای ایجاد فشارهای روانی و اقتصادی بر کشورمان از سوی دشمنان نیز فراهم می شود و آنها قادر به دریافت امتیازات ناعادلانه خواهند بود.
کلانشهر 2 میلیون نفری کرج که در همسایگی تهران بزرگ واقع شده، با برخورداری از اراضی مستعد، میزبانی از چندین شهرک صنعتی، دارا بودن نیروهای کار جوان و تحصیلکرده، واقع شدن در مسیرهای ترانزیتی ملی و بین المللی، دسترسی آسان به فرودگاه جهت صادرات کالا و محصولات، برخورداری از بازارهای بزرگ مصرف و دیگر مزیت ها از شرایط لازم برای تبدیل شدن به یکی از قطب های صنعتی و اقتصادی کشور دارا می باشد و چنانچه مردم و مسئولان در عرصه «اقدام و عمل» گام برداشته و اعتماد به نفس خود را تقویت نمایند، بی شک شاهد رقم خوردن اتفاقات بزرگی خواهیم بود و سرنوشت ایران کوچک نیز متحول می شود.
در واقع رمز تبدیل کرج به کارگاه بزرگ عمرانی و خروج از فعالیت های روزمره نیز در پیش گرفتن همین نگاه و رویه از سوی مدیریت شهری بود که با کنار گذاشتن پروژه های مقطعی و کوچک مقیاس، به سراغ کارهای کلان و زیرساختی رفته و همانطور که استحضار دارید طی سه سال اخیر تنها بیش از 12 تقاطع غیرهمسطح و سازه ترافیکی با اعتباری افزون بر 2 هزار میلیارد تومان احداث گردید و در سال جاری نیز عملیات اجرایی بزرگ ترین پروژه عمرانی تاریخِ استان پس از مترو آغاز می شود و بی شک ترافیک در برابر عظمت پروژه هزار میلیارد تومانی بزرگراه شمالی و کمربندی جنوبی سرِ تعظیم فرود خواهد آورد.
آری؛ شهرداری کلانشهر کرج نیز در شرایط رکود اقتصادی و تحت تاثیر کاهش شدید صدور پروانه ساختمانی با مشکلات درآمدی مواجه شده و چنانچه تدبیراندیشی لازم از سوی اعضای محترم شورای اسلامی شهر صورت نمی پذیرفت، چه بسا امروز در مرکز البرز نیز شاهد تجمع کارکنان و کارگرانِ معترض به عدم پرداخت به حقوق و مزایا در مقابل سازمانها و مناطق تابعه می بودیم اما همانطور که استحضار دارید، اکنون پروژه های عمرانی یکی پس از دیگری و حتی زودتر از موعد وارد مدار بهره برداری شده و تقدیم شهر و شهروندان می شوند و رمزِ این توفیق نیز تعامل هدفمند و مبتنی بر بُرد، بُرد با سیستم بانکی می باشد و با بهره گیری از توان سیستم بانکی موفق به پشت سر گذاشتن گردنه های سخت و دشوار «رکود درآمدی» شدیم.
در عصر کنونی که معادلات بر مبنای علم مدیریت رقم می خورد و حرف اول را نیز کلانگری می زند، مدیرانی موفق بوده و قادر به رقم زدن موفقیت های بزرگ و چشمگیری خواهند بود که از تمام پتانسیل های موجود در راستای نیل به اهداف سازمانی بهره مند شوند و امروز، هدف و سیاستگذاریِ اصلی نیز باید بر تبدیل کرج به قطب صنعت و کشاورزی متمرکز گردد و این مهم با توجه به هویت باغشهری این کلانشهر و نیز استقرار هزاران واحد صنعتی و تولیدی در آن واقع بینانه به نظر می رسد و تحققش دور از ذهن نیست.
در این مدیریت شهری کرج با مبنا قرار دادن سیاست ها و راهبردهای «اقتصاد مقاومتی» و توسل به ریسمان نجات بخش اندیشه ها و آرمان های امام راحل و رهبر معظم انقلاب اسلامی، می کوشد که بهترین خدمات را به مردم شریف و شهیدپرور این خطه ارائه دهد و از آمادگی کامل برای حمایت از تقویت هویت صنعتی و تولیدی استان البرز و بُلد شدن آن در سطح کشور برخوردار می باشد.
بر کسی پوشیده نیست که شرایط اقتصادی کشور بر اثر تحریم های ناعادلانه و همچنین برخی سوء مدیریت ها طی سالیان اخیر در سراشیبی رکود قرار گرفته و کار تا جایی پیش رفت که برخی نهادها حتی قادر به پرداخت حقوق و مزایای کارکنان خویش نباشند و اینکه در چنین کارزاری چه شرایطی برای مردم ایجاد شد و چندین هزار کارگر از نان خوردن افتادند نیز به درستی مشخص نیست!
اما به راستی علت آسیب پذیری شدید شهرداریها و دیگر نهادهای دولتی از شرایط موجود اقتصادی چیست و چرا این مجموعه ها در کمترین زمان ممکن در برابر «رکود اقتصادی» و «کمبود نقدینگی» کمر خم کرده و خود را تسلیم کردند؛ آیا غیر از این است که اقتصادهای ملی و شهری در ایران به شدت وابسته به درآمدهای نفتی می باشند و تمام وزارتخانه ها و دیگر ارگان ها به نوعی با دریافت تنخواه از بودجه های حاصل از فروش نفت و گاز نسبت به رتق و فتق امور همت می گمارند.
حال آنکه آب و نان اصلی در تقویت مثلث «صنعت، تولید و کشاورزی» و گرایش به سمت صادرات کالاها و خدمات نهفته است و مسیر توسعه همه جانبه کشور نیز از مسیر عزم ملی و مدیریت جهادی عبور می کند و مادامی که تمام نهادهای خدمت رسان جیره خوار بودجه های نفتی باشند، نمی توان به خروج از بن بست کنونی امیدوار بود و همچنین شرایط برای ایجاد فشارهای روانی و اقتصادی بر کشورمان از سوی دشمنان نیز فراهم می شود و آنها قادر به دریافت امتیازات ناعادلانه خواهند بود.
کلانشهر 2 میلیون نفری کرج که در همسایگی تهران بزرگ واقع شده، با برخورداری از اراضی مستعد، میزبانی از چندین شهرک صنعتی، دارا بودن نیروهای کار جوان و تحصیلکرده، واقع شدن در مسیرهای ترانزیتی ملی و بین المللی، دسترسی آسان به فرودگاه جهت صادرات کالا و محصولات، برخورداری از بازارهای بزرگ مصرف و دیگر مزیت ها از شرایط لازم برای تبدیل شدن به یکی از قطب های صنعتی و اقتصادی کشور دارا می باشد و چنانچه مردم و مسئولان در عرصه «اقدام و عمل» گام برداشته و اعتماد به نفس خود را تقویت نمایند، بی شک شاهد رقم خوردن اتفاقات بزرگی خواهیم بود و سرنوشت ایران کوچک نیز متحول می شود.
در واقع رمز تبدیل کرج به کارگاه بزرگ عمرانی و خروج از فعالیت های روزمره نیز در پیش گرفتن همین نگاه و رویه از سوی مدیریت شهری بود که با کنار گذاشتن پروژه های مقطعی و کوچک مقیاس، به سراغ کارهای کلان و زیرساختی رفته و همانطور که استحضار دارید طی سه سال اخیر تنها بیش از 12 تقاطع غیرهمسطح و سازه ترافیکی با اعتباری افزون بر 2 هزار میلیارد تومان احداث گردید و در سال جاری نیز عملیات اجرایی بزرگ ترین پروژه عمرانی تاریخِ استان پس از مترو آغاز می شود و بی شک ترافیک در برابر عظمت پروژه هزار میلیارد تومانی بزرگراه شمالی و کمربندی جنوبی سرِ تعظیم فرود خواهد آورد.
آری؛ شهرداری کلانشهر کرج نیز در شرایط رکود اقتصادی و تحت تاثیر کاهش شدید صدور پروانه ساختمانی با مشکلات درآمدی مواجه شده و چنانچه تدبیراندیشی لازم از سوی اعضای محترم شورای اسلامی شهر صورت نمی پذیرفت، چه بسا امروز در مرکز البرز نیز شاهد تجمع کارکنان و کارگرانِ معترض به عدم پرداخت به حقوق و مزایا در مقابل سازمانها و مناطق تابعه می بودیم اما همانطور که استحضار دارید، اکنون پروژه های عمرانی یکی پس از دیگری و حتی زودتر از موعد وارد مدار بهره برداری شده و تقدیم شهر و شهروندان می شوند و رمزِ این توفیق نیز تعامل هدفمند و مبتنی بر بُرد، بُرد با سیستم بانکی می باشد و با بهره گیری از توان سیستم بانکی موفق به پشت سر گذاشتن گردنه های سخت و دشوار «رکود درآمدی» شدیم.
در عصر کنونی که معادلات بر مبنای علم مدیریت رقم می خورد و حرف اول را نیز کلانگری می زند، مدیرانی موفق بوده و قادر به رقم زدن موفقیت های بزرگ و چشمگیری خواهند بود که از تمام پتانسیل های موجود در راستای نیل به اهداف سازمانی بهره مند شوند و امروز، هدف و سیاستگذاریِ اصلی نیز باید بر تبدیل کرج به قطب صنعت و کشاورزی متمرکز گردد و این مهم با توجه به هویت باغشهری این کلانشهر و نیز استقرار هزاران واحد صنعتی و تولیدی در آن واقع بینانه به نظر می رسد و تحققش دور از ذهن نیست.
در این مدیریت شهری کرج با مبنا قرار دادن سیاست ها و راهبردهای «اقتصاد مقاومتی» و توسل به ریسمان نجات بخش اندیشه ها و آرمان های امام راحل و رهبر معظم انقلاب اسلامی، می کوشد که بهترین خدمات را به مردم شریف و شهیدپرور این خطه ارائه دهد و از آمادگی کامل برای حمایت از تقویت هویت صنعتی و تولیدی استان البرز و بُلد شدن آن در سطح کشور برخوردار می باشد.
