به گزارش تابناک مازندران، ماجرای تلف شدن دامهای سبک و سنگین مازندران این روزها بار دیگر به خبر مهم رسانهها و نقل مجلس دامداران تبدیل شده است که در آن تلف شدن بالغ بر 2 هزار گوسفند و گاو در روستای کلا از توابع هزارجریب بهشهر بر اثر بیماری مهلک تب برفکی موجب نگرانی فعالان این عرصه شده است.
بیماری که از زمستان سال گذشته تاکنون دامداران 10 شهرستان مازندران را آلوده به خود کرده و نکته عجیبی که در خود نهفته دارد همان تهاجمی بودن نوع بیماری در قیاس با بیماری تب برفکی سالهای گذشته است.
به گواه بسیاری، بیماری تب برفکی شایع در سالهای گذشته نه تنها به این سرعت موجب تلف شدن دامهای سنگین نمیشد بلکه میزان مرگ ومیر در گوسفندان نیز هرگز به این اندازه نبوده است.
هرچند مسئولان بهداشتی دراین مورد سکوت اختیار کردهاند اما ظاهرا شدت کشندگی نوع جدید تب برفکی در قیاس با سالهای گذشته به مراتب بیشتر است.
در سالهای اخیر که تولید کنندگان بخش دام با مشکلات ناگوار در زمینه خرید نهاده های دامی و نوسان قیمتهای شیر و گوشت روبرو بودهاند، اما گویی شیوع بیماری‌های نابود کننده دامی را نیز باید به سبد نابودی صنعت دام مازندران اضافه کرد.
یکی از دلایل شیوع این بیماری در مازندران، واکسیناسیون موردی و نه سراسری دامپزشکی استان در مناطق مختلف است، در حالی که مسئولان پیش از این از واکسیناسیون سراسری دامهای مازندران خبر داده بودند اما امروز با شیوع این بیماری و مرگ 2 هزار دام در هزارجریب، اعلام شد که این منطقه در برنامه واکسیناسیون ما نبوده است!
دلایلی از جمله انتقال دام از استاهای مجاور نیز در باب ریشههای شیوع سریع بیماری عنوان شده اما در حقیقت 3 دلیل اصلی موجب شیوع بیماری شده است:
نخست، کمبود قابل توجه واکسن تب برفکی که قبلا توسط موسسه رازی تولید میشد اما این تولید بنا به دلایل نامعلوم کاهش چشمگیر یافت تا شاهد تولید واکسنهای مشابه توسط موسسات کمترمعتبر باشیم و به همین نسبت از اثربخشی این داروهای پیشگیری کننده کاسته شده است.
نکته دوم تصدیگری کلینیکهای بخش خصوصی در واکسیناسیون دامها و نقش نپذیرفتن تشکلهای دامپروری در هدایت و نظارت یا همکاری با این کلینیکهای سودمحور و بی دغدغه در تولید و تداوم تولید است.
نمیتوان از این نکته غافل شد که تشکلهای دامپروری بقای خود را در بقای تولید و تداوم تولید را در واکسیناسیون به هنگام و به اندازه میدانند اما این حس مسئولیت ناشی از احساس خطر کمتر در کلینیکهای مورد استفاده دیده می‌شود.
آخرین نکته کوتاهی و بی خیالی برخی از دامداران در مواجه با بیماری‌های مهلک است، امروزه می‌توان با استفاده از شبکه‌های مجازی و ابزارهای ارتباطی موجود هرگونه خطر یا احتمال خطر را به همه فعالان صنعت دامپروری اطلاع داد تا در سایه اقدام بهنگام شاهد تلفات اینچنینی در سال اقتصاد مقاومتی اقدام وعمل نباشیم!
نباید از نقش دولت در این میان حرف زد و از تاثیر آزاد شدن قیمت واکسنهای رایگان بی تفاوت ماند، موضوعی که اگرچه در قیاس با حجم ریالی تلفات ارزش چندانی ندارد اما با اجباری شدن تزریق توسط کلینیکها(قبلا دارو رایگان بود و توسط خود دامدارها تزرق میشد)، افزوده شدن هزینه تزریق به قیمت واکسنها و در نتیجه کم اشتیاق شدن برخی از دامداران نسبت به واکسیناسیون دامها، آینده ای بهتر از آنچه که در آن قرار داریم متصور نخواهد بود.
پی نوشت: دکتر رضوانی مدیر کل دامپزشکی مازندران امروز در فگتگو با باشگاه خبرنگاران گفت: زمانی که با محدودیت واکسن مواجه شدیم به دامداران اعلام شد
به ازای هر راس دام مبلغ 3000 تومان پرداخت کنند و هزینه حمل و نقل و تزریق واکسن
بر عهده دامپزشکی باشد که متاسفانه استقبال خوبی نشد. بر اساس گفته مدیر کل دامپزشکی مازندران برای مقابله با این بیماری با اتحادیه دامداران، معاونت
امور دام و مدیرکل بحران نشستی برگزار و خطر این بیماری گوشزد شد و با همه
فرمانداران درباره احتمال وقع بیماری تب برفکی مکاتبه شد. وی رعایت نکردن بهداست قرنطینه دام ، سنتی بودن 90 درصد دامداری‌های مازندران ،
بی‌توجهی چوبداران و خریدارهای دامی که فقط به منفعت خود توجه دارند و همکاری نکردن
دامداران را از دلایل بروز و ظهور بیماری تب برفکی می داند. کارشناسان اداره دامپزشکی همزمان با شیوع این بیماری نسبت به واکسن دامها در
روستای کانونی و روستاهای مشکوک به این بیماری اقدام کردند وبه نظر می رسد تب برفکی کنترل شده باشد اما
جابجایی خودسرانه دام ها در فصل چرا امکان انتقال این بیماری را به سایر مناطق نیز
می دهد. دغدغه دیگر این روزهای دامپزشکی استان نحوه دفن دام ها است، اگر چه باید خوشحال بود که این بیماری مشترک بین
انسان و دام نیست، اما رها
کردن لاشه دام های تلف شده قطعا سبب سرایت به دام های سالم و سخت شدن کنترل این
بیماری خواهد شد.
انتهای پیام/