رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست کشور به استان فارس سفر کرد.استانی که مدتیست قصه پرغصه مظلومیت دریاچه هایش را نقل کردیم.باتوجه به این سفر از مسئولان استان توقع می رفت حالا که دریاچه ها متولی رسیدگی به امورشان را در نزدیکی خود می بینند صدای مظلومیتشان را به گوش خانم رئیس برسانند.
معصومه ابتکار؛رئیس سازمان محیط زیست کشور روز دوشنبه در غالب سفری یک روزه به شیراز آمد.
به گزارش تابناک فارس:در حالی که توقع می رفت در این سفر مسئولان استانی صدای مظلومیت تالاب ها و دریاچه های فارس را به بالاترین مسئول و متولی این حوزه برسانند اما ظاهراً جز حرف ها و وعده های تکراری عمل مثبتی در این حوزه صورت نگرفته است.
رئیس سازمان محیط زیست نجات تالاب ها و دریاچه ها را در گرو در نظر گرفتن حقابه مناسب برای آن ها و اصلاح الگوی مصرف آب و ایجاد یک انقلاب در حوزه کشاورزی دانست و از لزوم مشارکت مردم محلی در بحث احیای تالاب ها گفت.
تمام این ها درست!اما همه می دانیم که انقلاب در کشاورزی و مشارکت مردم حالا حالا ها انجام نمی شود و تا بخواهد بشود فاتحه همه محیط زیست کشور خوانده شده است.
پس خانم رئیس لطفاً فکر دیگری بکنید.
از اعتبار خنده دار در نظر گرفته شده برای تالاب های فارس بگویید و تبعیض های وحشتناک در تخصیص اعتبار احیای دریاچه ها.
تا کی باید بنشینیم و فقط حرف بزنیم که باید چنین شود و چنان شود و نمی دانیم چرا هیچ کدام از این باید ها نه چنین می شود و نه چنان!
به امید برچیده شدن دشواری ها(اگر خدا بخواهد)
به گزارش تابناک فارس:در حالی که توقع می رفت در این سفر مسئولان استانی صدای مظلومیت تالاب ها و دریاچه های فارس را به بالاترین مسئول و متولی این حوزه برسانند اما ظاهراً جز حرف ها و وعده های تکراری عمل مثبتی در این حوزه صورت نگرفته است.
رئیس سازمان محیط زیست نجات تالاب ها و دریاچه ها را در گرو در نظر گرفتن حقابه مناسب برای آن ها و اصلاح الگوی مصرف آب و ایجاد یک انقلاب در حوزه کشاورزی دانست و از لزوم مشارکت مردم محلی در بحث احیای تالاب ها گفت.
تمام این ها درست!اما همه می دانیم که انقلاب در کشاورزی و مشارکت مردم حالا حالا ها انجام نمی شود و تا بخواهد بشود فاتحه همه محیط زیست کشور خوانده شده است.
پس خانم رئیس لطفاً فکر دیگری بکنید.
از اعتبار خنده دار در نظر گرفته شده برای تالاب های فارس بگویید و تبعیض های وحشتناک در تخصیص اعتبار احیای دریاچه ها.
تا کی باید بنشینیم و فقط حرف بزنیم که باید چنین شود و چنان شود و نمی دانیم چرا هیچ کدام از این باید ها نه چنین می شود و نه چنان!
به امید برچیده شدن دشواری ها(اگر خدا بخواهد)
