وقتی همه اصحاب رسانه خوزستان برای چاپ نشریات خویش عملا وابسته به دو چاپخانه رول وابسته به دو تن از اصحاب مطبوعات شده است و هر از چندی به بهانه ای بر روی قیمت های چاپ افزایش صورت می گیرد در می یابیم که بایستی در مورد خروج غیر منطقی مهم ترین سرمایه فرهنگی این استان یعنی “چاپخانه جام جم” در دوره مسئولیت خانه مطبوعات ادوار گذشته که هیچگونه مقاومتی هم در برابر این واقعه صورت نگرفت، سوالاتی را برای تنویر افکار عمومی طرح نمود!
در شرایطی که در حال حاضر گرانترین نرخ های چاپ روزنامه در خوزستان محقق شده چرا نباید چاپخانه جام جم اهواز این انحصار را در شرایط فعلی می شکست؟ این وضعیت باعث شده تا عملا چاپ روزنامه به دو چاپخانه منحصر شده باشد. این انحصار به گونه ای است که نشریات با مقایسه نرخ های چاپ در تهران و اهواز ترجیح میدهند که چاپ خود را به تهران ببرند. چاپخانه جام جم اهواز چهار سال پیش با تحریک برخی چاپخانه داران اهوازی با استدلال اینکه چاپخانه جام جم دولتی است و امکان رقابت بخش خصوصی با این چاپخانه وجود ندارد به یکباره و در سکوتی سوال انگیز و به یکباره قطعه قطعه شده و سوار بر تریلی به تهران انتقال داده شد و در حال حاضر مشغول فعالیت است! جالب اینکه این چاپخانه حتی در شرایط فعلی که در تهران مشغول چاپ روزنامه است با نرخ هایی به مراتب ارزان تر از دو چاپخانه روزنامه در اهواز مشتاقانه در انتظار مشتریان خوزستانی است. برچیدن چاپخانه جام جم اهواز در آن شرایط که با بهترین و ماهرترین متخصصان که تعداد آنها به ۲۰نفر می رسید عملا باعث بیکاری این افراد و ضربه های ناشی از آن به خانواده هایشان گردید. دستگاه های چاپخانه جام جم اهواز مجهزترین و مدرن ترین در نوع خود بودند که قادر بود با بهترین کیفیت انواع روزنامه و مجلات و کتاب را در اندازه های درخواستی به زیور طبع بیاراید. اتفاقی که در رقابت های درون خانه مطبوعات خوزستان همیشه این پرسش را برای اصحاب فرهنگ و مطبوعات باقی خواهد گذاشت که: چه کسانی موجب این خسارت فرهنگی به مردم استان خوزستان و بویژه به صنف مطبوعات و رسانه های این منطقه شدند تا سود و منافع خویش را علیرغم شعارهای فریبنده به توسعه فرهنگی منطقه ترجیح دهند. قطعا اصحاب فرهنگ آنها را نخواهند بخشید و اسامی این افراد در ذهن تاریخی خوزستانی ها باقی خواهد ماند.
