داریوش بهارلویی
عزیزی از مدیران کهنه کار وزارت نیرو در خصوص ماهیت فراخوان های تصدی پست های آب کشور میگفت سوال اصلی این نیست که پست ها بدرد چه کسی می خورند بلکه باید پرسید آیا من بدرد این پست ها می خورم . البته جمله ای کلیدی و فیلسوفانه ای است . اینکه همه افراد شجاعت پرسیدن این سوال را از خود داشته و از آن شجاعانه تر قدرت گفتن حقیقت را که می تواند سرآغاز راه شایسته سالاری باشد . بدون شک بسیاری معتقد هستند نه تنها مناسب این پست هستند که این پست چندان هم در حد و اندازه های آنها نیست . در این بین برای ما اهل خوزستان یک چیزی متفاوت است که آن سوال فیلسوفانه را بی معنا می کند . و آن این موضوع است که اصلا قرار نیست در این فراخوان ها تا آن مرحله برویم که به چنین پرسش و پاسخی برسیم. گمانه زنی ها ، خبرها و شنیده ها از گوشه و کنار بیانگر آن است در تمامی پست های مختلفی که تا کنون فراخوان آن اعلام شده است ، هیچ گزینه ای از خوزستان حائز شایستگی لازم برای تصدی نبوده و بعید است بین منتخبین جایی داشته باشند . واقعیت آن است که کار کردن در صنعت آب و برق خوزستان و خدمت به مردم دیار دفاع مقدس خود چنان بزرگ و افتخار آفرین است که برای هر دوستدار این خطه و سرزمین ، داشتن شایستگی و پذیرش در این صنعت از هر پست و مقامی در مرکز ، مهم تر و ارزشمندتر محسوب می شود . تصور نباید این باشد که کارشناسان و مدیران کاربلد جنوبی در آرزوی رسیدن به یک پست هستند . اگر چنین فکری می کنید شک نداشته باشید که در اشتباهی بزرگ قرار دارید . لیکن این محکی است در خصوص شایسته سالاری و حسن اعتماد به سیستمی که باید نشان دهد بیش از هر چیزی معیار و انتخاب هایش مبنایی صحیح و اصولی داشته و هدفش بکار گیری بهترین افراد در جایگاههای مناسب است . از سوی دیگر منطق حکم می کند در جایی که بیشترین عملیات های اجرایی ، سازها و ابنیه های آبی ، رودخانه های دائمی متعدد، سدهای بزرگ در حال بهره برداری و شبکه های آبیاری وجود دارد ، حتما افرادی یافت می شود که در سطح بالایی از مهارت و دانش قرار داشته باشند . دو گزینه بر روی میز قابل دیدن است. اول آنکه هیچکدام از این افراد متخصص کاندید نشده و در فراخوان شرکت نکرده اند و دوم آنکه کاندیدهایی وجود داشته لیکن سایرینی وجود دارند که نسبت به این گزینه های خوزستانی در سطحی بالاتر بلحاظ مهارتهای فنی و دانش مدیریتی قرار دارند که به حکم شایسته گزینی باید به آنها توجه نمود . در اینکه ممکن است چنین افرادی وجود داشته باشند کمی تردید وجود دارد چرا که کدام نقطه در کشور را می شناسید که همزمان تمام فرآیندها و چالش های آب و انرژی در آن متمرکز بوده و سابقه اجرایی و تشکیلات کاری بیش از 60 سال داشته باشد . اما به جز دو گزینه روی میز به نظر می رسد گزینه ای دیگری نیز پنهان از دیده وجود داشته باشد که اجازه نمیده درها به روی متخصصان خوزستان باز شود . هر چه که هست این بازی دو سر باخت نتیجه ای عاید آب و عاقبت بخیری اش نمی کند .چه در میان میزهای مدیریت کلان آب قرعه ای به نام خوزستانی باشد چه نباشد آن سوال کلیدی همچنان برقرار بوده و باید پرسیده شود . آینده نشان خواهد داد که این فراخوان ها چه میزان شایستگی را به ارکان آب کشور تزریق کرده است .
