به گزارش تابناک خوزستان، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول سال 1355با نام شاخه شمالی دانشگاه شهید چمران اهواز راه اندازی شد. 10 تیر 1388 با پیگیری‌های رئیس وقت دانشگاه و همکاری وزیر علوم و با حداث چند دانشکده و فراهم سازی زیرساخت لازم به دانشگاه تبدیل شد.
در سال های اخیر با وجود فراهم بودن بسترهای لازم عدم حضور مُستمر رئیس دانشگاه در محل کار و پروازی بودن وی سبب شد این دانشگاه نتواند به آن شکلی که مدنظر بود موثر واقع شود. به طوری که برخی عناصر سیاسی که متاسفانه برخی سابقه دستگیری در فتنه 88 را دارند، سُکان دانشگاه را برعهده گرفتند و به اذعان بسیاری از اساتید این افراد تصمیم سازان اصلی دانشگاه هستند.
رئیس دانشگاه ادعا می کند که دانشگاه را به پاتوق سیاسی یک سری افراد تبدیل نکرده است، اما آیا تعطیلی معاونت فرهنگی دانشگاه سیاسی کاری نیست؟ با وجود تاکید مقام معظم رهبری بر مساله فرهنگ و اهمیت آن چرا این معاونت در دانشگاه حذف شد؟ با وجود آن که وزارت علوم براساس مجوز به چند دانشگاه از جمله دانشگاه صنعتی دزفول مجوز داشتن معاونت فرهنگی را داده بود؛ اما رییس دانشگاه در اولین اقدام به بهانه اصلاح چارت دانشگاهی معاونت فرهنگی را تعطیل و با آن را معاونت دانشجویی ادغام نمود.
در گام دوم یکی از نیروهای قوی فرهنگی دانشگاه از معاونت فرهنگی برکنار شد و فردی به این مسئولیت گماشته شد که از نظر آموزشی مشکل داشته و نتوانسته بود مدرک دکتری را در موعد مُقرر اخذ کند. آیا انتصاب این فرد به معاونت فرهنگی و دانشجویی به سبب مسئولیت ایشان در ستاد تبلیغاتی آقای روحانی نبوده است ؟ اگر نبوده براساس چه شاخص های فرهنگی و سابقه فرهنگی منصوب شده است؟
متاسفانه عدم حضور ریاست محترم دانشگاه سبب شده که این معاونت به مکانی برای تسویه حساب های سیاسی بدل شود. حذف شهید مدافع حرم از فرهنگی دانشگاه یکی دیگر از اقدامات تامل برانگیز است؛ شهید مدافع حرم شهید ابوالقاسمی کارمند دانشگاه که اهل فرهنگ و مداح و شاهر اهل بیت بود از سوی معاون فرهنگی و دانشجویی منصوب شد اما به قدری عرصه را بر او تنگ کردند و اجازه هیچ کاری به او ندادند که شهید مجبور می شود از مراجع تقلید استفتا کند که آیا حقوقی که از دانشگاه بابت عدم انجام کار می گیرد، حلال است یا نه؟ درباره حذف نیروهای شرکتی دانشگاه و تعدیل استخدامی این کارگران نیز حواشی بسیاری وجوددارد.
در حوزه پژوهشی این ادعا وجود دارد که اخیراً با رشد قابل توجهی مواجه بوده و نسبت به 7 سال قبل تعداد مقالات زیاد شده است. هر چند کسی مُنکر زحمات مدیریت پژوهشی نیست ولی این مساله یک امر طبیعی است در این سال ها بواسطه جذب اساتید و ایجاد رشته های جدید و ایجاد دوره های تحصیلات تکمیلی در دانشگاه خواه و ناخواه زمینه برای افزایش مقالات فراهم شده است ولی این شتاب و این افزایش در مقایسه با دانشگاه های هم تراز بالا بوده است؟ پیش تر از این دانشگاه مطابق ارزیابی سایت های معتبر در مقام دوم استان و 12کشور بوده است ولی اکنون با سقوط چند پله به رتبه17رسیده است.
در زمینه ایجاد دانشکده، وزارت علوم قبل از ریاست فعلی برای دانشگاه 10 دانشکده مصوب کرده بود، سوال اینجاست که چرا این مساله را پیگیری نشد تا هر 10 دانشکده راه اندازی شود؟ چرا برخی از این دانشکده ها باهم ادغام شدند؟ از نظر توسعه که مشکلی در دانشگاه نبود زیرا قبل از ریاست فعلی بیش از70 هکتار زمین به نام دانشگاه سند دار شده بود.
بسیاری از بسترهای توسعه دانشکاه از جمله طرح جامع دانشگاه، مجوزهای آب و برق ایجاد شده بود. خوابگاه برای تمامی دانشجویان شبانه و روزانه به وفور ساخته شده بود و مساله اسفالت معابر دانشگاه نیز حل شده بود ولی با این وجود علت ایستایی دانشگاه در این سالها چه بود؟ آیا نبود مُستمر رییس دانشگاه و جولان سیاسی برخی افراد نمی تواند علت این مساله باشد؟
در زمینه عمرانی با اینکه دفتر فنی با حضور کارشناسان برجسته فراهم و راه اندازی شده بود، در اقدامی جالب توجه شاهد تغییر نقشه جامع دانشگاه بودیم.
چرا مسجد دانشگاه که در طرح جامع با نگاه دقیق فرهنگی و با داشتن مجتمع های فرهنگی طراحی شده بود، تغییر و این بخش های فرهنگی که می توانست محلی برای فعالیت تشکل های انقلابی باشد، در اقدامی جالب توجه حذف شدند؟
به گزارش تابناک خوزستان، اساتید، دانشجویان و کارمندان این دانشگاه از وزیر درخواست رسیدگی به مشکلات یادشده را داشتند و از او خواسته اند که به این مسایل ورود کند و با شفاف سازی و اقدام انقلابی زمینه رشد علمی و بویزه فرهنگی دانشکاه را فراهم نماید.
رئیبس دانشگاه فقط تهران است و کارهای دانشگاه ول شده است مدیر مسئول محترم تابناک صمیمانه توصیه میشود اگر قرار است نسبت بدانشگاهها اظهار نظر کنید، از نویسندگانی که واقعا دانشگاهی هستند و شناخت کافی از وضعیت دانشگاه‌ها دارند استفاده کنید. البته اگر بواقع رئیس محترم دانشگاه عدم حضور مستمر دارند، کارشان مطلوب نخواهد بود، اما این نوشته اهداف دیگری و بطور واضح اهداف سیاسی را دنبال میکند. شوربختانه دانشگاه‌ها، بویژه از نوع مظلومش، شبیه همین صنعتی جندی شاپور از بیرون و از مدعیان سیاست که فاقد شناخت و جایگاه دانشگاهی هستند، زیاد ضربه خورده اند.