کد خبر: ۸۸۲۷۱۴
تاریخ انتشار: ۱۱ مرداد ۱۳۹۹ - ۱۵:۰۲ 01 August 2020
آبشار چسلی در دل جنگل های هیرکانی، یکی از دیدنی های شهرستان ماسال است، ولی سیلاب هفته پیش، خسارت زیادی به منطقه وارد کرده است.
 

 

تابناک/خبرگزاری شبستان- رشت، مهری شیرمحمدی؛ شاید در گرم‌ترین فصل سال پر آب نباشد، ولی معروف نبودنش موجب نشده طبیعت اطرافش از ساخت و ساز در امان بماند. رفتن تا آبشار چسلی، تنها دیدن آبشاری که از یک تونل سبز عبور می کند، لذت بخش نیست، بلکه دیدن جنگل های هیرکانی که ثبت جهانی شده آن را فرح‌بخش‌تر می‌کند.

 

می توان در حریم رودخانه چسلی ظهرگاه مرداد ماه را به خنکای آبشاری سپرد که از بالای صخره ای سنگی به پایین سرریز می شود، آبشار چسلی در ارتفاع ۳۲۵ متری از سطح دریا و در ابتدای روستای چسلی قراردارد. روستایی که نیمی در کوه و نیمی در میان دره و نزدیک به رودخانه قرار دارد.

برای رفتن به این آبشار می باید به شهرستان ماسال بروید. پس از گذر از میدان خلبان شهید «حسین فرزانه» به سمت ییلاقات حرکت کنید، در «میدان تالشان» که مزین به مرد اسب سوار با لباس تالشی است، چهارراهی قرار دارد که به ییلاق های متفاوتی از جمله «شاندرمن» و «اولسبلانگاه» می رود. خیابان سردار جنگل را در پیش گرفته و در دوراهی «تاسکو» به سمت ییلاق «اولسبلانگاه» بروید.

 

سراسر مسیر، شالیزارهای برنج خوشه زده‌اند و نسیم کوهپایه خوشه‌های به بار نشسته را به رقص در می‌آورد. خوشه‌هایی که پای در آب و سر به آفتاب مرداد دارند و کشاورزانی که نگران بارش باران بی‌موقع‌اند که مبادا حاصل رنجشان تباه شود.

 

اگر بارش هفته پیش تکرار شود، نه تنها از کیفیت محصول می‌کاهد بلکه خوشه‌های سنگین برنج شکسته و دروی آنها با داس هم مشکل می‌شود. پس از عبور از روستاهای گندز، طبق سر، نسا، گرمه خونی، به دوراهی شالما- اولسبلانگاه می‌رسید. این بار به جای رفتن به بهشت ماسال، سمت چپ را در پیش گرفته و به سمت مسجد روستای شالما بروید.

 

ابتدای روستا، بنای درحال ساخت، بقعه «مهرعلی و سید رضا علی» و مسجد محله قرار دارد به اعتقاد اهالی این امامزاده از اعقاب امام موسی کاظم(ع) است، بقعه ای که تا چند سال پیش بنای آن با نرده‌ها و تَلار(ایوان خانه)، صندوق چوبی و سقف لته پوش، معماری بومی غرب گیلان را به رخ می کشید ولی متاسفانه دست نوسازی، بی لحاظ کردن هویت بومی منطقه، این بنا را هم همچون دیگر امامزاده های ایران نوسازی یکسان کرده است.

پایین تر یک استخر پرورش ماهی است و سگ هایی که با ظاهر بیمارشان معلوم است که ضایعات پرورش ماهی «سجاد بزرگ نیا»، قوت روزانه شان را تامین می کند. سیل اخیر خسارت زیادی به منطقه وارد کرده و یکی از کارکنان استخر ماهی می گوید: تنها یک میلیارد تومان ضرر تلف شدن ماهی های استخر بود.

 

اکبر زینعلی می گوید: سیل هرچه گل و لای بود، داخل استخری که نزدیک رودخانه است، ریخت. ماهی های آن استخر هم بیش از یک کیلو وزن داشتند و در عرض چند دقیقه تمام ماهی به‌خاطر کمبود اکسیژن تلف شدند. متاسفانه بیمه هم حاضر به تامین خسارت نیست و عنوان می کند که خسارت بیمه تنها شامل تجهیزات می شود.

 

از او آدرس مسیر آبشار را می پرسم؛ راهنمایی کرد که باید بعد از پل آهنی به سمت «شالما کوه» رفت و در دوراهی مسجد چسلی، به کوچه «شهید بهمن روشن» بروید. خانه روستانشینان چسلی در دو بخش کوهپایه و دره قرار گرفته است.

در دامنه کوه، چوپانان منطقه «پوری» هایی را برای نگهداری گله ها ساخته اند. پوری در حقیقت نوعی مسکن اولیه برای کوچ نشینان عشایر بود، چیزی شبیه به یک سوله استوانه ای که از خم کردن شاخه های درخت به داخل زمین ایجاد و برای محافظت از باران، روی آن را چادرهای بافته شده از موی بز می کشیدند، هرچند که اکنون گونی و پلاستیک جایگزین چادر شده است.

 

مسیر جاده در برخی از قسمت ها خاکی است و از خیسی و گل لای اطراف جاده می توان فهمید که سیلاب هفته پیش بدجوری خاک کوه ها را شسته و به سمت دره پیش برده است. از بالای کوه می توان دید که خطر در کمین خانه هایی است که در مسیر رودخانه ساخته شده اند، با این حال می توان از بلندای کوه، معدود خانه هایی را دید که هنوز معماری بومی خود را حفظ کرده اند. خانه های کاه گلی با سقف هایی پوشیده از لته های تراش خورده چوب. ولی بیشتر این خانه ها که فرسوده به‌نظر می رسند، تبدیل به انبار خانه و یا طویله دام ها شده است.

 

ساخت اقامتگاه های بوم گردی و مسافرکاشانه ها در بخش های زیادی از کوه و نزدیک به رودخانه، خبر از رونق گردشگری منطقه می دهد و همین ساخت و سازها، گویای چرایی سیلاب مخربی است که آثار شسته شدن کوه و ریخته شدن گل و لای به پایین دست را بعد از یک هفته نشان می دهد.

 

در سراشیبی تند جاده خاکی که به سمت رودخانه و آبشار می رود، خرچنگ زردرنگی کج کج به سمت شکاف کناره جاده می رود و اگر توقف خودرو نبود، این موجود خدا نیز از آسیب در امان نمی ماند. نرسیده به پل آهنی، آبشار کوچکی هست که آب آن از لوله سیمانی به پایین دست هدایت می شود. بعد از پل، اقامتگاه بوم گردی چسلی است که بین رودخانه و جاده قرار گرفته و آبشار دقیقا روبروی آن است.

اگر تَلار چهار ایوانه این اقامتگاه دو طبقه، منظره بدیعی را برای گردشگران ایجاد می کند، ولی قرار گرفتن اقامتگاه در حریم رودخانه از یک سو و آبشاری که ممکن است هر آن دچار بارش های فصلی ویرانگر شود، این سئوال را ایجاد می کند که چگونه مجوز ساخت به چنین بنایی در حریم رودخانه داده شده است! بنایی که در مجاورتش آلاچیق هایی برای اسکان مسافران گذری و پارک کودک هم ایجاد شده است.

 

آبشار چسلی از بلندای کوهی سنگی به پایین دست می ریزد و آب آن در حوضچه ای در پایین دست جمع شده و به وسیله دو لوله بتنی قطور به سمت رودخانه چسلی هدایت می شود. ناگفته پیداست که سال ها پیش، نه مسیر آب آبشار اینگونه بوده و نه جاده ای که با طغیان آب شسته شود.

 

درختان تنومند جنگلی، تونلی سبز ایجاد کرده اند که خنکای مطبوعی را به بازدیدکنندگان هدیه می دهد. مسیر دسترسی به منبع سرریز آب پله گذاری شده است. اگرچه ۴۰پله شما را تا بخشی از آبشار می رساند، ولی باقی را می توانید از صخره های خارایی که در مسیر هست طی کنید.

 

اطراف رودخانه کلبه های چوبی نصب شده و از شماره تماس هایی که روی کلبه ها نوشته شده، معلوم می شود این کلبه ها هم توسط اهالی اجاره داده می شود. کلبه هایی که پایه های چوبی اش بر آب خروشان رودخانه چسلی قرار گرفته و طغیان رودخانه می تواند فاجعه ای به بار آورد.

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار