فعال سیاسی اصولگرا در روزنامه همدلی درباره آینده سیاسی علی لاریجانی نوشت در انتخابات پیش رو، رقابت نزدیک‌تر، فاصله بین رقبا از نظر شفافیت، بیشتر و رای مردم هم معنادارتر خواهد بود، به گونه‌ای که مردم تمایل دارند به کسانی رای دهند که توان حل مشکلات را داشته باشند نه صرفا اینکه رای دهند تا مثلا طرف مقابل پیروز نشود
برای حضور علی لاریجانی ریاست فعلی مجلس شورای اسلامی و نماینده مردم قم در مجلس، در انتخابات پیش روی مجلس سه فرضیه وجود خواهد داشت. اول اینکه ممکن است آقای لاریجانی اصلا در انتخابات مجلس یازدهم شرکت نکند و علت این کار هم این باشد که ایشان خودش را برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری آماده کند. به نظر من اگر چنانچه علی لاریجانی چنین تصمیمی بگیرد انتخاب عاقلانه‌تری انجام داده است و تاثیر بهتری در آینده ایشان خواهد داشت.
دومین فرضیه این است که آقای لاریجانی در انتخابات دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی شرکت کند ولی نتواند رای کافی برای ورود به مجلس را کسب کند و از راه یافتن به خانه ملت و فعالیت به عنوان نماینده مردم قم در مجلس باز بماند. اگر چنین اتفاقی رخ دهد می‌تواند به معنای پایان حضور علی لاریجانی در سپهر سیاسی کشور باشد. چرا که راه او را برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری هم خواهد بست. به عبارت دیگر خیلی واضح است که اگر فردی از حوزه انتخابیه خودش نتواند برای ورود به مجلس رای کافی را کسب کند، نباید انتظار داشت که او بتواند در رقابت بزرگتر انتخابات ریاست جمهوری توفیقی به دست آورد.
فرضیه سوم این است که علی لاریجانی همچنان به روال دوره‌های قبل از حوزه انتخابیه قم در انتخابات دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی شرکت کند و با به دست آوردن رای کافی بتواند وارد مجلس شود. اما نکته اینجاست که در رقابت برای نشستن در کرسی ریاست مجلس شکست بخورد و نتواند رئیس مجلس شورای اسلامی در دوره یازدهم مجلس باشد و پس از 12سال نشستن بر صندلی ریاست مجلس، به شنیدن نطق‌های نمایندگان در صندلی نمایندگی قناعت کند.
حال رخ دادن هرکدام از این فرضیه‌ها به تصمیم علی لاریجانی بستگی دارد و باید دید که او برای آینده سیاسی خود چه تصمیمی می‌گیرد. اما در صورتی که او از رفتن به مجلس شورای اسلامی منصرف شود و بخواهد خود را برای انتخابات ریاست جمهوری آماده کند و قدرت رای‌آوری آقای لاریجانی در انتخابات ریاست جمهوری به این بستگی دارد که تا چه اندازه جناح‌های سیاسی از او حمایت کنند. اگر این اجماع شکل نگیرد بعید به نظر می‌رسد که او بتواند رای قابل‌توجهی برای ریاست جمهوری کسب کند.
در کنار این فرضیه‌ها ذکر این نکته قابل توجه است که نمی‌توان از تاثیرگذاری لاریجانی بر صحنه سیاسی کشور چشم‌پوشی کرد. او در هر جناحی که قرار بگیرد می‌تواند وزنه مهمی به شمار آید و حتی باعث پیروزی آن جناح شود. حال این که چگونه دو جناح اصلاح‌طلب یا اصولگرا می‌توانند لاریجانی را در چارچوب خط مشی سیاسی خود بازتعریف کنند، مساله‌ای است که در آینده مشخص خواهد شد. لازم است برای تحلیل آینده او فعالیت‌های گذشته‌اش را نیز بررسی کرد. لاریجانی توانست یک انسجام سیاسی را در مجلس ایجاد کند، به طوری‌که آرامش مجلس در این دوره ناشی از رفتارهای سیاسی و مدیریت او بوده است. همچنین در این دوره، هماهنگی او با دولت مشهود بوده و مشکلی برای دولت ایجاد نکرده است.
از این منظر می‌توان عملکرد سیاسی او را به عنوان ریاست مجلس، مثبت ارزیابی کرد. اما در رابطه با ایجاد تحول در قوه مقننه، در جهت ایجاد تغییراتی اساسی در مباحث قانونگذاری نمی‌توان کارنامه قابل قبولی برای ایشان متصور بود.
البته باید در نظر گرفت که نقش آقای روحانی هم در انتخابات مجلس و هم در انتخابات ریاست جمهوری تاثیرگذار خواهد بود و اگر ایشان به سمت حمایت از آقای لاریجانی متمایل شوند، مشروط به این که در این دوره باقیمانده دولت بتواند به موفقیت‌هایی دست پیدا کند که مورد استقبال مردم قرار گیرد، می‌تواند در آرای آقای لاریجانی تاثیر مهمی داشته باشد.
در حال حاضر، مشی مستقل لاریجانی پاسخگوی رای مردم برای انتخابات آینده ریاست جمهوری نیست. از طرفی او نه رای اصول‌گرایان را دارد و نه رای اصلاح‌طلبان را، بنابراین جای گرفتن او در یک جناح یا حمایت شخصی مانند روحانی، می‌تواند ظرفیت بهره‌گیری او از آرای مردم را در انتخابات ریاست جمهوری بالا ببرد.