این طرح که برای نخستین بار در کشور به بهره برداری رسیده است، در راستای حفظ و صیانت از منابع طبیعی و محیط زیست به طور آزمایشی در حفاری یکی از چاههای میدان نفت سفید و در منطقه حفاظت شده زیستی به اجرا در آمد.
اجرای این طرح در کاهش آلودگیهای ناشی از پسماند حفاری و صرفه حاصل از بازیافت خاک، آب و مواد مورد استفاده در حفاری مؤثر بوده و میتوان این روش را در حفاریهای آینده به ویژه در سایر مناطق حفاظت شده مورد استفاده قرار داد.
بر اساس این گزارش، پسماندهای حفاری اغلب حاصل فعالیتهای عملیات حفاری شامل سیالات حفاری مازاد بعد از استفاده و کنده های حفاری از اعماق زمین و آبهای ناشی از شست و شو و خنک سازی دستگاههای حفاری هستند که به لحاظ فیزیکی به دو دسته جامدات و مایعات تقسیم میشوند و برای مدیریت و کنترل آنها از روشهای مختلفی استفاده میشود.
در روش مدیریت پسماند حفاری به روش بیولوژیک (کمپوستینگ)، این پسماندها جداگانه مدیریت خواهند شد؛ جامدات به روش زیستی (کمپوست سازی) و مایعات بسته به کیفیت اولیه خود به سه روش شیمیایی، جاذب های زیستی و تبخیر- میعان، بازیافت میشوند.
از مزایای این روش این است که پس از اجرای آن هیچ گونه آلودگی در محل بر جای نمیماند به گونهای که محل انباشت پسماندهای حفاری قابلیت کشت گیاه را نیز خواهد داشت. همچنین با اجرای این روش ۵۵ تا ۷۰ هزار بشکه آب به چرخه دستگاه حفاری بازگردانی و مورد استفاده مجدد در عملیات میشود.
بهداشت محیط، صرفه جویی در مصرف سیمان و سیلیکات سدیم، کاهش هزینه حمل جامدات، صرفه جویی در تهیه و حمل نمک و عدم نیاز به محل دفن کندهها از دیگر مزایای این روش نوین عنوان میشود که با تکیه بر دانش و تخصص بومی و توان داخلی حاصل شده است.