"سیب مداب" منطقهای بکر با زیباییهای خاص است که چشم هر بینندهای را مینوازد و این شاهکار خلقت هر انسانی را به تحسین و تکریم بیش از پیش همه داشتههایی که آفرینشگر هستی خلق کرده است وادار میکند.
منطقهای که امروزه زخم خورده تیغ غفلت مسئولان و دستگاههای مکانیکی شده است تا به نوعی تسویه حساب سیاسی آنهایی باشد که در زمان انتخابات با تاراج این منطقه بکر باج دهی کردند.
در گفتگویی که با برخی از بومیان منطقه انجام دادیم متاسفانه همه بر این موضوع تاکید داشتند که پروژه آسفالت راه سیب مداب هدیهای از زمان انتخابات بود که با تاخیر این روزها در حال اجرا میباشد.
با پیمایش مسیر سیب مداب به منطقه پایانی یعنی منطقه شکار ممنوع در یافتیم که کل ساختمانهای بهاره که تنها برای گردشگری در بهار و تابستان استفاده میشوند و باغات این منطقه به تعداد انگشتهای دست نمیرسد و این در صورتی است که در ابتدای جاده ورودی سیب مداب روستای محمود آباد علیا قرار دارد و در این روستا، راهها همچنان خاکی و طرح هادی این روستا سالهاست که نیمه کاره رها شده است.
اگر در نگاهی خوشبینانه و بخواهیم از دلایل سیاسی اجرای این پروژه عبور کنیم و این پروژه را یک پروژه گردشگری عنوان کنیم باید گفت: گردشگری توسعه، رونق و آبادانی جوامع را به همراه دارد، اما این نکته را هم نمیتوان نادیده گرفت که گردشگری مانند یک چاقوی برنده عمل میکند و در صورتی که قانونمند نباشد و بهطور صحیح مدیریت نشود خسارات جبرانناپذیری را به مناطق سرسبز، ییلاقی و جنگلی وارد میکند.
بهترین گواه این مهم را میتوان منطقه گردشگری تنگ مهریان عنوان کرد که طبیعت بکر آن امروز تبدیل به سازههای سیمانی شده است و رونق گذشته اش را ازدست داده است.
اگر از همه این موارد بخواهم گذر کنم و توجیح اقتصادی این طرح را ضروری عنوان کنم نمیتوانم هرگز نکتهای را که یکی از بومیان منطقه در خصوص تاریخی بودن منطقه محمود آباد و حاشیه آن و صحبتهای وی را در خصوص دستگیری کسانی که حفاریهای غیره مجاز برای بدست آوردن اشیاء تاریخی تلاش میکنند را فراموش کنم و به همین دلیل گفتگوهایی را با دکتر علیمردانی، مهندس نعمتی و مهندس هاشمی انجام دادم که شنیدن صحبتهای این عزیزان خالی از لطف نیست.
در ابتدا مصاحبهای با مدیر کل حفاظت محیط زیست استان انجام دادم و وی بر بی نظیر و بکر بودن منطقه تاکید داشت و عنوان داشت این منطقه به منطقه دشت و شکار ممنوع مداب وصل میشود و بدون شک این منطقه مستعد و زیبا را نباید از دست داد.
هاشمی اظهار داشت این منطقه را به عنوان منطقه حفاظت شده به سازمان پیشنهاد داده ایم و همچنان این منطقه تحت حمایت منابع طبیعی استان میباشد و ما تنها در بحث شکار در این منطقه میتوانیم ورود پیدا کنیم.
همچنین احسان نعمتی معاون حفاظت امور اراضی منابع طبیعی استان در گفتگو با خبرنگار ما گفت:: با توجه به این که منطقه بخشی از منابع ملی استان میباشد این پروژه بدون مجوز اجازه اجرای طرح را ندارد.
وی تاکید داشت منابع طبیعی به تنهایی نمیتوانند از اجرای پروژههای این چنینی جلو گیری کند.
نعمتی گفت: بارها عنوان شده است که منابع طبیعی مانع توسعه استان است در صورتی که تخریب منابع طبیعی در آینده خسارتهای جبران ناپذیری را به همراه دارد و در خصوص این پروژه هنوز هیچ مجوزی برای قطع درختان مسیر صادر نشده است.
این مسئول همچنین گفت:آب، گیاه، خاک، درخت و هوا جزو اصلیترین عناصر طبیعت و ارکان اساسی نظم محیط زیست و زندگی انسان هاست که اگر نظم آنها به هم بخورد یا یکی از آنها از این چرخه حذف شود، سرنوشت طبیعت و انسانها را به خطر میاندازد.
وی در پایان عنوان کرد تلاش میشود کمترین تخریب و قطع درختان انجام شود، اما با پیمانکارانی که بدون مجوز درختان را قطع میکنند برخورد میشود.
اما علیمردانی مدیر کل راه و شهر سازی این طرح را میراث مدیران گذشته عنوان کرد و گفت: تکلیف ما اجرای طرحها میباشد.
وی ابراز داشت توجیح این طرح کشاورزی بوده و به شرکت آسفالت راه پلیمر واگذار شده است.
نگاه میدانی خبرنگار ما به این طرح، این مهم را میرساند که جلوگیری از پول پاشی و مدیریت صحیح منابع میتوانست از اهم خروجیهای این پروژه باشد و ناگفته نماند که ایجاد راه دسترسی امن حق مردمان این منطقه است، اما باید دید متولیان امر تا چه اندازه در پروژه سیب مداب آینده نگری داشته اند و این را نیز فراموش نکنیم که آیندگان ما و تصمیمهای امروز ما را قضاوت خواهند کرد.
گزارش و عکس : اسحاق باقرزاده