شماری از کارگردانان اثرهای نمایشی راه یافته به مرحله نهایی دوازدهمین جشنواره تئاتر رضوی از ضعف ها و کمبود ها برای ادامه فعالیت در عرصه هنرهای نمایشی گلایه کردند.
کد خبر: ۴۷۱۵۹۶
تاریخ انتشار: ۱۱ مرداد ۱۳۹۶ - ۱۶:۱۱ 02 August 2017
ضعف در متون نمایشی، کم بودن سالن های نمایشی، کم بودن استاد برای آموزش نمایشنامه نویسی از مشکلاتی است که اهالی هنر تئاتر از آن رنج می برند.
آنان خواستار حمایت مسئولان از اجرای عموم آثار خود شده و گفتند، اجرای عموم اثرهای نمایشی یکی از اساسی ترین مطالبه تئاتری ها است و این درخواست هنوز برای هنرمندان این عرصه دغدغه است.

* کمبود سالن نمایشی
کارگردان اثر نمایشی 'این ابر بارانی است' که از استان فارس در جشنواره دوازدهم تئاتر رضوی حضور پیدا کرده است در این باره گفت: یکی از مشکلات تئاتری ها و هنرمندان عرصه تئاتر این است که در اجرای عموم نمایش ها در مضیقه هستند.
اصغر گروسی اظهار کرد: اکنون گروه های نمایشی و اثر نمایشی زیاد اما سالن برای نمایش کم است و اکنون اثرهای زیادی در انتظار و در صف برای اجرای عموم هستند.
وی افزود: گروه های نمایشی با مشقت و سختی و با تمرین زیاد اثری را به بار می نشانند اما در اجرای عموم با مشکل روبه رو می شود.
وی خاطرنشان کرد: هنرمندان عرصه تئاتر اکنون با کمبود سالن های نمایشی روبه رو هستند و در این زمینه از دولت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انتظار می رود برای تامین سالن های نمایشی و ایجاد بسترها برای اجرای عموم نمایش ها از اهالی تئاتر حمایت کنند.
گروسی گفت: در تهران و برخی از کلان شهرهای کشور، بخش خصوصی برای ساخت سالن ها و سالن داری وارد شده است اما در شهرهای کوچک سالن و فضا برای اجرای عموم اثرهای نمایشی کم است.

* هزینه سالن ها زیاد است
این کارگردان هنرهای نمایشی با بیان اینکه هزینه های تامین سالن از بخش خصوصی نیز بالا است و تئاتری ها توان تامین سالن بخش خصوصی را ندارند افزود: حتی اگر بخش خصوصی برای سالن داری وارد عرصه شود باز هم هنرمندان تئاتر بدون حمایت های دولتی نمی توانند برای اجرای عموم وارد گود شوند.
وی اظهار کرد: در سطح دنیا و کشورهای رشد یافته، تئاتر با حمایت های دولت رونق گرفته و سرپا ایستاده است.
گروسی، کم بودن نویسنده متون نمایشی را از دیگر مشکلات عرصه تئاتر عنوان کرد و گفت: برای آموزش در دانشگاه ها و مراکز آموزشی با مشکل کمبود استاد نمایشنامه نویسی روبه رو هستیم.
وی تصریح کرد: بیشتر کسانی که در دانشگاه های هنر تدریس دارند، در زمینه نمایشنامه نویسی اثر خوب و قابل توجهی ندارند و یا بعضا اصلا چیزی ننوشته اند، اثری نداشته اند و دست به قلم نبرده اند، این افراد چگونه می توانند نمایشنامه نویس تربیت کنند؟
وی تاکید کرد: در سطح کشور دانشکده های متعددی دایر است که دانش آموخته عرصه هنر و تئاتر تربیت می کنند اما این دانش آموخته ها پس از تحصیل فرصتی مناسب برای فعالیت پیدا نمی کنند.

* کمبود نویسنده متن نمایشی
این کارگردان درباره مشکلات متون نمایشی در سطح کشور نیز گفت: در سطح کشور تنها 10 تا 15 نفر نویسنده متون نمایشی وجود دارد که می توان به به لحاظ حرفه ای و مهارتی به آنان استناد کرد.
این تعداد هنرمند چگونه می توانند از عهده آموزش به دانشجویان رشته های تئاتر و هنرهای نمایشی در دانشگاه ها و دانشکده ها برآیند.
گروسی تصریح کرد: جشنواره رضوی رویداد خوبی در عرصه هنرهای نمایشی است و امید می رود این رویداد استمرار پیدا کند.
وی افزود: در بجنورد، به برکت برگزاری جشنواره تئاتر رضوی، پلاتوی شمس با امکانات خوب راه اندازی شده و در اختیار هنرمندان است اما برخی شهرها، از چنین فضای بی بهره اند و پلاتوی نمایش آنان در یک فضای 6 متری شکل گرفته است که پایشگوی نیاز نیست.
وی بار دیگر بر حمایت از هنرمندان تاکید کرد و گفت: اگر دولت حمایت نکند نمی توان انتظار رشد و پویایی هنرمدان عرصه تئاتر بود، در مصاحبه ها و صحبت ها، حرف از کمک زده شده است اما در عمل رقم مناسبی برای حمایت مالی از تئاتر اختصاص داده نشده است.

* مشکل کمبود اعتبار
کارگردان اثر نمایشی' اسماعیل' نیز با بیان اینکه یکی از مشکلات تئاتری ها مشکل اعتباری است گفت: هنرمندان این عرصه در فعالیت های خود با مشکل کمبود بودجه و اعتبار روبه رو هستند.
سینا شفیعی اظهار کرد: مشکل دیگری که تئاتری ها با آن دست و پنجه نرم می کنند، طرز نگاه به جایگاه این هنر است، به طوری که به نظر می رسد نگاه به تئاتر، نگاه به یک واقعیت نیست و جایگاه تئاتر، جایگاه مجازی است.
وی افزود: یکی از اساسی ترین درخواست ها و مطالبه تئاتری ها، کمک به اجرای عموم اثرهای نمایشی است و انتظار این است یکی از خروجی های جشنواره تئاتر رضوی و به طور کلی جشنواره ها و برنامه هایی که برای هنرمندان این عرصه برگزار می شود، کمک به اجرای عموم آثار نمایشی باشد.
این کارگردان عرصه تئاتر تصریح کرد: تا کنون این خواسته محقق نشده و در خروجی جشنواره ها این منظور حاصل نشده است.
شفیعی اظهار کرد: حمایت از تئاتر در جشنواره ها تنها نباید اهدای پول به برگزیدگان باشد بلکه حمایت باید در قالب کمک به اجرای عموم اثرهای نمایشی باشد تا تئاتری ها بتوانند به کار خود رونق دهند.
وی افزود: با این روند در جشنواره ها، تئاتری ها به یک کارمند تبدیل شده اند که در چند ماه فعالیت می کنند تا خود را برای جشنواره ای آماده کنند، برنده ای انتخاب و تجلیل شوند و مبلغی به عنوان حقوق دریافت کنند و در این وضعیت متون نمایشی نیز خیلی قوی نیستند.
وی تصریح کرد: نویسندگان برای حضور در جشنواره ها، نه از دل و جرقه ذهن، بلکه بر اساس موضوعی که به آنان داده شده، متون نمایشی را تهیه می کنند و ین به معنای تهیه یک انشا است و نمی توان به آن متن نمایشی گفت.
شفیعی اظهار کرد: در جریانی اینچنین که هنرمندان تئاتر، خود تماشاچی نمایش های خود هستند و متون نمایشی به شدت مشکل دارد، متن، از دغدغه فرد بیرون نیامده، نمایشنامه با موضوع از پیش تعیین شده نوشته می شود، نمی تواند در اجرا موفق باشد و هنرمند به موضوع قلاب شود و در تماشاگر تاثیر گذارد.

* امکانات در تهران متمرکز شده است
کارگردان اثر نمایشی'ضامن' که از استان اصفهان در این جشنواره حضور یافته است نیز گفت: یکی از مشکلات عرصه تئاتر در کشور این است که تمام ظرفیت ها و امکانات در تهران و برخی کلان شهرها متمرکز شده است سایر شهرستان ها از این ظرفیت ها بی بهره اند.
مسعود براهیمی اظهار کرد: امکانات برای آموزش و تامین بسترها برای فعالیت تئاتری ها در شهرستان ها به خوبی فراهم نیست این در حالی است که در شهرستان ها استعدادها و توانمدی زیادی در این زمینه وجود دارد.

* ضعف در نمایشنامه نویسی
کارگردان اثر نمایشی 'پانما' از استان قزوین نیز درباره حمایت از تئاتری ها گفت: اتفاق خاصی به لحاظ برنامه ریزی برای تئاتری های استان قزوین رخ نداده است.
میثم ملازینل اظهار کرد: هنرمندان ما یکی دو سال حمایت مالی شدند اما بعد وضعیت به حالت قبل برگشت.
وی افزود: مشکل تئاتر ما، ضعف در نمایشنامه نویسی است و اکنون متون نمایشی خیلی قوی به ندرت نوشته می شود و به طور کلی تئاتر در ایران از ضعف نمایشنامه نویسی خیلی رنج می برد.
این کارگردان تئاتر تصریح کرد: تعداد کسانی که خوب می نویسند و نمایشنامه نویسی بلد هستند زیاد نیست و این تعداد کم نمی توانند نیاز کشور را پوشش دهند.
ملازینل اظهار کرد: نویسندگان خوب در تهران متمرکز هستند و دسترسی به آنان سخت است و امکان اینکه بتوان با آنان پروژه مشترکی را انجام داد سخت است.
این کارگردان تئاتر گفت: در این وضعیت، گروه های شهرستان یا باید به ظرفیت های خود و نویسندهای خود اکتفا کنند و یا با نویسنده های خوب همکاری داشته باشند که این اتفاق کمتر می افتد.

* متنی که تنها برای جشنواره نوشته می شود یک آسیب است
ملازنیل، نوشتن نمایشنامه برای حضور در جشنواره را یکی از ضعف ها و آسیب ها برای متون نمایشی عنوان کرد و گفت: در کشور کمتر نمایشنامه ای نوشته می شود که برای اجرای عمومی باشد و زمانی که متن نمایشی برای جشنواره نوشته می شود، باید ملاک هایی که جشنواره خواسته است رعایت شود و این امر سبب می شود که خلاقیت از نویسنده گرفته شود و نویسنده در مسیر تکراری قرار گیرد.
وی افزود: البته برخی جشنواره ها با اصالت هستند که تلاش کرده اند از این مسیر دور باشند و در آن، متون و نوشته ها به سمت شعار زدگی هدایت نشده است و از طرح های جدید استقبال شده است.
این کارگردان تئاتر، کم بودن نویسنده متون نمایشی رضوی را از دیگر دغدغه ها عنوان کرد و گفت: نمایشنامه نویس که مداوم و مستمر برای سیره امام رضا(ع) متن نوشته باشد در سطح کشور کم است اما باید یادمان باشد، همین تعداد کم، روزهایی بود که وجود نداشتند و در این 12 دوره از جشنواره تئاتر رضوی در این باره اتفاق های خوبی افتاده است.
به گزارش ایرنا پلاتوی شمس و تلار گلشن در بجنورد، از هشتم مرداد عرصه حضور هنرمندان عرصه تئاتر از استان های مختلف است که در جشنواره تئاتر رضوی با هم به رقابت می پردازند.
پرونده دوازدهمین جشنواره تئاتر رضوی امروز ساعت ١٨ با برگزاری مراسم اختتامیه در تالار گلشن بجنورد بسته می‌شود.
منبع: ايرنا
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار