دکتر مسعود حسین پور هدف اقتصاد تامین رفاه، امنیت و آسایش برای تمامی آحاد جامعه است. به این مفهوم کلی در بالاترین سطح اقتصاد دنیا توسعه پایدار اطلاق می شود
به گزارش تابناک خوزستان ؛دکتر مسعود حسین پور هدف اقتصاد تامین رفاه، امنیت و آسایش برای تمامی آحاد جامعه است. به این مفهوم کلی در بالاترین سطح اقتصاد دنیا توسعه پایدار اطلاق می شود.
توسعه پایدار توسعه ای است که به پایداری های زیست محیطی در تمامی ابعاد کمک می نماید. برای نیل به این اهداف بایستی ویژگی های اقتصاد به خوبی شناخته شوند تا براساس آن برنامه ریزی های لازم جهت رسیدن به توسعه متوازن انجام شود.
یکی از راه هایی که اکثر کشورهای دنیا برای رسیدن به توسعه متوازن اتخاذ نموده اند برنامه ریزی براساس مزیت های اقتصادی است. بطور کلی اقتصادی که می خواهد به سمت نقطه هدف حرکت کند باید مبتنی بر ظرفیت های اقتصادی آن منطقه شکل گیرد.
اقتصاد ایران طی سی سال گذشته در بسیاری از ابعاد براسا ظرفیت های اقتصادی کشور شکل نگرفته است در واقع می توان گفت اقتصاد کشور در طول این سال ها سیاسی حرکت کرده است. هرجا فضای سیاسی پر قدرت تر بوده اقتصاد ما را به آن سمت گرایش داده است.
همانطور که می دانیم در برخی از نقاط ایران صنایعی تشکیل شده است که به علت نداشتن ظرفیت خاص منطبق با صنعت ایجاد شده منابع اقتصادی کشور دچار هرز رفت گردیده است. استفاده ناصحیح از ظرفیت های هر منطقه می تواند زیان های بسیار جدی را به نظام اقتصادی یک کشور وارد نماید.
اقتصاد در استان ها براساس مزیت ها شکل نگرفته بلکه براساس ظرفیت های سیاسی افراد شکل گرفته است به عنوان مثال در استان خوزستان عوامل تصمیم گیرنده سیاسی سعی می کنند عوامل اقتصادی را به سمت شهرستان های خود حرکت دهند که این سیاست گزاری هم به استان و هم به کشور آسیب های جدی وارد می کند.
متاسفانه در شعار تولید اشتغال، منابع و سرمایه گذاری ها در استان خوزستان دچار هرز رفت شده است. اشتغال محصول سرمایه گذاری است، در بیانی واضح تر تولید مولد و پایدار تنها راه ایجاد اشتغال به شمار می آید.
ضعف اقتصادی کشور در زمان تحریم های ظالمانه غرب بروز نمود. کارخانجات از مدار تولید خارج شدند و اشتغال به شدت ناپایدار در کشور شکل گرفت واردات افزایش و به تبعه آن صادرات کاهش و به علت کمبود منابع ارزی در کشور قیمت ارز افزایش و به دلیل ضعف عملکرد نظام اقتصادی بیکاری در کشور به سرعت افزایش یافت.
با بروز مشکلات عمیق اقتصادی در دوران تحریم رهبر معظم انقلاب چندین سال پیاپی را سال اقتصاد مقاومتی نامیدند.
این بدان معناست که اشکالی در برنامه ریزی های اقتصادی کشور وجود دارد و دولت ها و مدیریت های برنامه ریزی عملکرد مطلوبی در طی سال های گذشته ارائه نکرده اند. اقتصادمقاومتی همان اقتصادکلاسیکی است که در تمام دنیا در حال اجرا شدن است و متاسفانه ما در طول این سال ها از آن غافل بوده ایم.
اقتصاد بومی که مورد تاکید مقام معظم رهبری است به معنای تکیه اقتصاد بر منابع انسانی است.
تفاوت بین شهرها در تفاوت در ساختار فرهنگی ناشی از تشکیل زادبوم آن منطقه نمود می کند. وقتی در شهری که دارای مزیت منابع است اما مزیت نیروی انسانی وجود ندارد صنعتی غیر بومی ایجاد شود، زمینه های نابودی آن منطقه فراهم می گردد.
بایستی در راس تدوین برنامه های اقتصادی هر منطقه بومی گرایی قرار گیرد. بومی گرایی به مفهوم توجه ویژه به منابع انسانی و منابع فرهنگی هر شهر در توسعه اقتصادی است لازم به ذکر است توسعه اقتصادی نه فقط براساس مزیت بلکه براساس استعدادهای فرهنگی و منابع انسانی محقق می شود.
مدل توسعه اقتصادی بایستی براساس بومی گرایی تعریف شود. به عبارت دیگر با در نظر داشتن مزیت بایستی به بومی گرایی توجهی ویژه شود. با تحقق این مهم توسعه فرهنگی و زیرساخت نیروی انسانی شهرها حفظ می گردد و با کمترین تکان اقتصادی نظام اقتصادی شهری دچار ریزش نمی شود.
تنها راه برون رفت از رکود اقتصادی تولید ملی و تکیه بر بومی گرایی است. متاسفانه باید گفت در ساختار نظام اقتصادی کشور مولفه های اقتصاد بومی وجود ندارد. استفاده از پتانسیل های نیروی انسانی و بومی هر منطقه و استفاده و نگاه ویژه و عمیق به فرهنگ هر منطقه مولفه های اقتصاد بومی می باشند که بایستی در تدوین برنامه های اقتصادی کارآمد مورد توجه جدی سیاست گذاران اقتصادی قرار گیرند.
برنامه ریزی دقیق و کارآمد در حوزه نظام اقتصادی هر کشور، توسعه فرهنگی و رفاه اجتماعی را به همراه دارد. اگر صرف اینکه منطقه ای دارای منابع آب و خاک مناسبی است متولیان اقتصادی صنعتی را در آن منطقه راه اندازی کنند که زیرساخت اجتماعی آن منطقه را بر هم زند، عملا اقتصاد مبتنی بر ظرفیت و مزیت را ایجاد نشده و به عبارتی بهتر اقتصاد بومی آن منطقه نابود گردیده است.
وقتی سخن از بومی گرایی به میان می آید منظور انتخاب صنایع و تولیداتی است که بومی آن منطقه شوند نه آنکه صنعتی را از خارج منطقه وارد کنیم که به دنبال آن مردم آن منطقه مجبور گردند بومی صنعت وارداتی شوند.
اقتصاد بومی تعریف قابل کاربرد نظریه های بین المللی در یک منطقه است. به عبارتی بهتر اقتصاد بومی نظریات اقتصاد بین المللی را به نظریات کاربردی در هر منطقه با در نظر داشتن ویژگی های فرهنگی و قومیتی آن منطقه تبدیل می کند.
وحدت فرهنگی اولین نکته حائز اهمیتی است که در بومی گرایی اقتصادی باید به آن توجه شود. احترام به یکپارچگی فرهنگ بومی بزرگترین رسالت سیاستگذاران اقتصادی به شمار می رود زیرا حفظ فرهنگ بومی در هر منطقه تولید ثروت را به دنبال دارد.
زادبوم گرایی بر ظرفیت های اقتصادی هر جامعه الویت دارد، به عبارتی دقیق تر زادبوم گرایی موتور محرکه توسعه اقتصادی کشور به شمار می رود.
از این رو توسعه یافتگی استان خوزستان به عنوان قطب اصلی اقتصاد کشور، زمانی محقق می گردد که بومی گرایی در اقتصاد سرلوحه تدوین برنامه های اقتصادی قرار گیرد زیرا عدم توسعه یافتگی خوزستان توسعه نیافتگی کشور را به همراه دارد.
نیروی محرکه اقتصاد ایران، خوزستان است و ضعف استان به اقتصاد ملی آسیب می زند. حفظ منافع ملی در گرو توسعه یافتگی خوزستان محقق می گردد
منبع: تابناک
