عبدالرحمن نیک سرشت
شاید می توان گفت اگر انقلاب اسلامی نبود، ایران هیچگاه ابر سیاستمداری چون هاشمی را در تاریخ سیاسی اش به چشم نمی دید و بخاطر وجود همین مساله ، یعنی به قدرت رسیدن روحانیون در ایران و حضور آنها در مدیریت قوای سه گانه بود که تاریخ به پدیده ی هاشمی می رسد ، در نتیجه وفاداری هاشمی ، به انقلاب اسلامی و درک عمیق وی از پایداری و ثبات نظام جمهوری اسلامی بی بدیل بود !!*
*میدان کار هاشمی ، میدان انقلاب و ولایت فقیه بود ، پس هرگونه خوانش دیگر غیر از این موضوع ، نوعی تحریف و دیگر سازی از شخصیت ایشان است ، رفسنجانی در دوره ی جنینی انقلاب ، بزرگ و برومند درخشید و همواره در قواره ی یک یار و مشاور عالی و برجسته در کنار رهبر کبیر انقلاب یعنی امام خمینی (ره) دیده می شود و در خنثی کردن بحران های خطرناک نقش بسزایی را ایفاء می کرد .
توسط گروه فرقان مثل مطهری و مفتح ترور گردید ولی جان سالم بدر کرد ، رهبر انقلاب اسلامی ، این مساله را یک نعمت الهی بر شمرد و زنده بودن او را مساوی با زنده بودن انقلاب دانست ، از محدود چهره های انقلاب بود که به بلوک سازی نیروهای سیاسی درون نهضت و حاکمیت بدلیل فقدان احزاب مبادرت نمود ، بنا بر همین اعتقاد گاهی به اردوگاه چپ و گهی به اردوگاه راست گرایش پیدا می کرد ،
در مدیریت دفاع مقدس بعد از امام خمینی ره و عزل بنی صدر به گونه ای پر رنگ و موثر کارکرد ممتازی داشته و آخرالامر با شجاعت تمام و بهره گیری از مشاور ان نظامی و انعکاس نظرات آنان به رهبر انقلاب ، نسبت به پذیرش قطعنامه ۵۹۸ نقش تعیین کننده ای داشت ، بعد از ارتحال بنیانگذار جمهوری اسلامی و عزل منتظری ، در تعیین رهبری جدید ، ایشان و سیداحمد خمینی ، مشترکا در رسیدن خبرگان به آیت الله خامنه ای ، مخلصانه ورود کردند و نگذاشتند خلاء مدیریتی و نبود رهبری حتی برای کوتاه ترین زمان وقفه ای را در کار انقلاب اسلامی ایجاد نماید .*
*نگارنده در این نوشتار ضمن برشمردن نقش سازنده ی زنده یاد آیت الله هاشمی رفسنجانی در سپهر سیاست معاصر ایران ، بعنوان یک مبارز سیاسی ، تئوریسین ، مدیر و یک رهبر اجتماعی _ مذهبی ، در خصوص نقش وی در بالندن اندیشه ی فقه سیاسی در امور کشور داری و تنظیم روابط او به مثابه ی یک رجال ایرانی ، که با انواع و اقسام مسایل مستحدثه ی نوظهور در هزاره ی سوم مواجه بوده است خواهد پرداخت و از این منظر به واکاوی شخصیت و منش آن بزگوار اقدام می نماید ، از زاویه ای که هاشمی را مقدس نمی بیند ، از دریچه ای که هاشمی را بی تقصیر نمی داند ، از اعتقادی که هاشمی را کم اشتباه تر از دیگران می پندارد .*
*به هر حال هرشخصیت انقلابی فراز و فرودهای بسیاری پیش رو دارد و ممکن است منتقدین زیادی یافت شوند و در این خصوص تقصیرات و اشکالات اساسی فراوانی را در خصوص کارکرد آیت هاشمی از نظر زاویه ی دیدگاه خود به جهان سیاست ایراد نماید ، لیک با قبول وجود چنین مسایلی هم ، ما نمی توانیم واقعیتی چون هاشمی رفسنجانی را که سهم هنر را در سیاست ، اقتصاد و فرهنگ ایران زمین ارتقاء داده بکلی نادیده بگیریم ،
زیرا ، وی بعنوان یک نیروی انقلابی مسوولیت پذیر همواره در کنار انقلاب اسلامی ایران و همگام با رهبرانش ، در نقش های عالی مدیریت در هرم قدرت و در قالب ، قائم مقام فرماندهی کل قوا ، رییس مجلس شورای اسلامی ، رییس جمهور ، رییس مجلس خبرگان ، امام جمعه تهران و رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام ، بی وقفه و شبانه روز و جانفرسا تلاش می نمود ، و همواره تهمت ، اهانت ، افتراء، فحش و ناسزا ، از هر سو و از هرجهت هم می شنید و هم می خواند و هم می دید ،
ولی همه ی این مسایل و مصایب دیگری که فرض یا یقین نماییم و یا احتمال می رود که محصول اشتباه خود و یا جرم نزدیکان و دوستانش باشد فرقی نمی کند ، حالت و موضع آیت الله هاشمی در مقابل آن همه مصایب ، غم ها ، حوداث و ناگواری ها صبر و شکیبایی غیر قابل تصور است ، زیرا ، واقعا ، او به انقلاب اسلامی ایران که محصول مجاهدت های مردم مسلمان و عالمان دینی و جزو لاینفک تمدن اسلامی بود بشدت ایمان و اعتقاد داشت ، آری هاشمی رفسنجانی به ایران و ایران زمین عشق می ورزید و براستی از هزار و یک صفت برجسته ی او که در طاقت این مقال نگنجد می توان همه را در این یک جمله خلاصه نمود ، هاشمی سنگ صبور انقلاب اسلامی بود.
منبع: تابناک
